„Súla“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
== Súla ''(morrus bassanus)'' == | |||
* '''Lengd:''' 87-100 cm. | * '''Lengd:''' 87-100 cm. | ||
| Lína 14: | Lína 13: | ||
* '''Heimkynni:''' Mikill meirihluti allra súlna í heiminum á heimkynni sín á Bretlandseyjum og avo á Íslandi. | * '''Heimkynni:''' Mikill meirihluti allra súlna í heiminum á heimkynni sín á Bretlandseyjum og avo á Íslandi. | ||
[[Mynd:Súla.jpg|thumb|400px|Súla með unga sinn, Eyjar í baksýn]] | [[Mynd:Súla.jpg|thumb|400px|Súla með unga sinn, Eyjar í baksýn]] | ||
Súla ''(morus bassanus)'' er algeng í Vestmannaeyjum. Næststærsta súlnabyggð á Íslandi er í [[Súlnasker]]i, en sú stærsta er í Eldey utan Reykjaness. Súlubyggð er í þremur öðrum eyjum í Vestmannaeyjaklasanum: [[Brandur|Brandi]], [[Hellisey]] og [[Geldungur|Geldungi]]. Súla er veidd í öllum þessum eyjum. | Súla ''(morus bassanus)'' er algeng í Vestmannaeyjum. Næststærsta súlnabyggð á Íslandi er í [[Súlnasker]]i, en sú stærsta er í Eldey utan Reykjaness. Súlubyggð er í þremur öðrum eyjum í Vestmannaeyjaklasanum: [[Brandur|Brandi]], [[Hellisey]] og [[Geldungur|Geldungi]]. Súla er veidd í öllum þessum eyjum. | ||
== Súlnaveiði == | |||
Súlan er tilkomumesti og tignarlegasti fuglinn í björgum Vestmannaeyja og er oft kölluð „drottning Atlantshafsins“. | Súlan er tilkomumesti og tignarlegasti fuglinn í björgum Vestmannaeyja og er oft kölluð „drottning Atlantshafsins“. | ||
Hún verpir á beru berginu og setur hreiðrið upp í háan hrauk, sem hún safnar í alls konar dóti. Súlan hugsar vel um ungann sinn og ælir upp í hann síld og ýmsu öðru góðgæti sem hún veiðir í kringum eyjarnar. Stærsta samfellda súlnabyggðin er uppi á Súlnaskeri, '''Útsuðursbreiðan'''. Súlan er nýtt til matar á ýmsan hátt en í dag er hún mest söltuð og reykt. | Hún verpir á beru berginu og setur hreiðrið upp í háan hrauk, sem hún safnar í alls konar dóti. Súlan hugsar vel um ungann sinn og ælir upp í hann síld og ýmsu öðru góðgæti sem hún veiðir í kringum eyjarnar. Stærsta samfellda súlnabyggðin er uppi á Súlnaskeri, '''Útsuðursbreiðan'''. Súlan er nýtt til matar á ýmsan hátt en í dag er hún mest söltuð og reykt. | ||
| Lína 34: | Lína 34: | ||
Hausinn, vængir og lappir voru sviðin og þótti það herramannsmatur; kallaðist súlusvið. Fremri hluti súluvængsins var, eins og vængir af lunda, notaður í sópa. Hálsinn var svo notaður í súlublóðmör. Einnig var súlulifrin hökkuð og var það kallað að gera súlublóðmör en var í raun lifrarpylsa. | Hausinn, vængir og lappir voru sviðin og þótti það herramannsmatur; kallaðist súlusvið. Fremri hluti súluvængsins var, eins og vængir af lunda, notaður í sópa. Hálsinn var svo notaður í súlublóðmör. Einnig var súlulifrin hökkuð og var það kallað að gera súlublóðmör en var í raun lifrarpylsa. | ||
{{Fuglar}} | |||
[[Flokkur:Fuglar]] | [[Flokkur:Fuglar]] | ||
Útgáfa síðunnar 18. maí 2006 kl. 14:20
Súla (morrus bassanus)
- Lengd: 87-100 cm.
- Fluglag: Það er stórkostlegu sjón að sjá súlu stinga sér lóðrétt úr mikilli hæð og kafa í sjóinn eftir fiski. Súlan flýgur oft svifflug lágt yfir haffleti og eru stundum nokkrar saman í halarófu að skyggnast eftir æti.
- Fæða: Fiskur.
- Varpstöðvar: Verpir í þéttum byggðum á sæbröttum eyjum eða í björgum. Er mest nálægt ströndum Vestur-Evrópu á vetrum og allt suður til Vestur-Afríku.
- Hreiður: Stundum aðeins lítil laut í jarðveginn. Oft endurbyggir súlan þó gömul hreiður og notar til þess þang, gras og fjarðir. Þessir hreiðurhraukar geta orðið allt að 50 sm. á hæð. Súlan vermir egg sitt með fótunum en ekki með kviðnum eins og aðrir fuglar.
- Egg: Eitt egg, hvítt eða ljósblátt.
- Heimkynni: Mikill meirihluti allra súlna í heiminum á heimkynni sín á Bretlandseyjum og avo á Íslandi.
Súla (morus bassanus) er algeng í Vestmannaeyjum. Næststærsta súlnabyggð á Íslandi er í Súlnaskeri, en sú stærsta er í Eldey utan Reykjaness. Súlubyggð er í þremur öðrum eyjum í Vestmannaeyjaklasanum: Brandi, Hellisey og Geldungi. Súla er veidd í öllum þessum eyjum.
Súlan er tilkomumesti og tignarlegasti fuglinn í björgum Vestmannaeyja og er oft kölluð „drottning Atlantshafsins“. Hún verpir á beru berginu og setur hreiðrið upp í háan hrauk, sem hún safnar í alls konar dóti. Súlan hugsar vel um ungann sinn og ælir upp í hann síld og ýmsu öðru góðgæti sem hún veiðir í kringum eyjarnar. Stærsta samfellda súlnabyggðin er uppi á Súlnaskeri, Útsuðursbreiðan. Súlan er nýtt til matar á ýmsan hátt en í dag er hún mest söltuð og reykt.
Aðfarir við veiðarnar
Súlnaveiðar teljast ekki fagrar aðferðir. Veiðimenn læðast að súlnabreiðunni frá öllum áttum og gæta þess sérstaklega að súlan komist ekki að brún.
Um leið og forystumaður gefur merki þá hlaupa allir að súlnabreiðunni og veiðimenn fara í vígaham og slá ótt og títt til súlnaunganna en fullorðna súlan flýgur ógjarnan upp. Þá upphefst mikið garr - veiðimenn vaða í skít og leðju upp á mjóalegg. Eftir um hálftíma verður breiðan aðsótt með sex göngumönnum. Veiðimennirnir róast svo niður, móðir og dasaðir. Þá er komið að því að verka afurðirnar. Talið er best að hamflétta súluna samdægurs.
Verkun og nýting súlunnar fyrrum
Allur nytjafugl, lundi, fýll og súla, var borðaður nýr, saltaður og reyktur.
Fuglinn var alltaf nýttur til hins ýtrasta. Súlan var borðuð ný í súpu eða steikt í seinni tíð, söltuð eða reykt og þykir hún enn ljúffengust þannig.
Hausinn, vængir og lappir voru sviðin og þótti það herramannsmatur; kallaðist súlusvið. Fremri hluti súluvængsins var, eins og vængir af lunda, notaður í sópa. Hálsinn var svo notaður í súlublóðmör. Einnig var súlulifrin hökkuð og var það kallað að gera súlublóðmör en var í raun lifrarpylsa.
| Sjófuglar |
|---|
| Vaðfuglar |
| Mávar, kjóar, þernur |
| Andfuglar |
| Spörfuglar |
| Annað |
| Útdauðir fuglar |