Geldungur
Geldungur er lítil eyja 200 m norður af Súlnaskeri. Hún er svipuð á hæð og Súlnasker en mun minni (0.02 km² ). Graslendi á eyjunni fór illa í Surtseyjargosinu, en er að jafna sig þó svo að tegundafjöldi sé ekki mikill. Súla verpir í Geldungi ásamt fjölda annarra sjófugla. Mörg smásker eru fyrir vestan Geldung.
Úr örnefnaskrá Gísla Lárussonar
V. Geldungur liggur ca ¼ mílu suður af Hellirsey. Er eyja þessi standberg á alla vegu, lítið grasivaxin. Til útnorðurs var eins og rani út úr henni, og allflár niður að sjó; var þar lendingarstaður og ágæt uppganga upp á eyna. Gegnum þennan rana var upp við eyjuna, þar sem hún er hæst, gat, sem náði í sjó niður og svo sem 3-4 faðma upp undir brúnina. Myndaðist þannig af náttúrunnar hendi steinbogi, sem mun hafa verið, eins og áður er sagt 3-4 faðma þykkur og 10-15 faðma langur. Þessi steinbogi hrapaði í jarðskjálftanum 1896 og lagðist þá um tíma niður uppganga á eyjuna, þar eð álit manna var, að nærri ómögulegt væri að komast upp. Ári síðar varð þó komist upp suðvestanmegin og voru þar keðjur lagðar og er þar síðan uppganga. Eftir hrun bogans 1896 voru skerin orðin tvö og nefnd Litli og Stóri Geldungur. Litli Geldungur er norðar. Sjá Blik 1939, 5. tbl./Nokkur sker fyrir sunnan Eyjar)eftir Jón Þorsteinsson frá Laufási. Fyrir vestan Geldung og rétt við hann liggja sker, nefnd Hundasker , þau lægstu. Sunnan við þau er Þúfusker, verpir þar eingöngu dálítill fýll. Þar vestur af var hinn svonefndi Bládrangur, mjór og hár, úr hörðu blágrýti. Var hann sléttur að ofan og eitt svartfuglabæli. Féll hann af brimi nál. 1907. Fyrir sunnan Geldung er Súlnasker.
Heimildir
- Gísli Lárusson. 1914 Örnefni á Vestmannaeyjum. [http://www.ornefni.is
Örnefnastofnun Íslands]