Maríuerla

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 15. febrúar 2006 kl. 22:00 eftir Frosti (spjall | framlög) Útgáfa frá 15. febrúar 2006 kl. 22:00 eftir Frosti (spjall | framlög) (texti frá Náttúrugripasafninu og nemendum FÍV)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakk Fara í leit
Fuglar
Sjófuglar
Vaðfuglar
Mávar, kjóar, þernur
Andfuglar
Spörfuglar
Annað
Útdauðir fuglar

Maríuerla Motacilla alba

Maríuerlan er af spörfuglaætt og er farfugl. Hún er smávaxin og síkvik. Fuglinn er svartur og grár á baki og hálsi og hvítur eða gulhvítur á bringu. Maríuerlan er um 18 cm á lengd, rúm 20 grömm að þyngd og með 25–30 cm vænghaf. Kjörsvæði maríuerlunnar er í kringum vötn og í og við mannabyggð, en einnig er hana að finna í kjarrlendi og hraunum. Hér í Vestmannaeyjum er hún um allt, einkum í bænum, sérstaklega við höfnina. Hún lifir á skordýrum, sem hún ýmist grípur á lofti eða tínir upp af jörðinni, einnig leggur hún sér til munns landsnigla og vatnabobba.

Utan varptíma er maríuerlan félagslynd, en á varptíma er hún í sérbýli og fljótlega eftir komuna til landsins fer hún að huga að varpsetri sínu og hreiðurgerð. Varptíminn er frá seinni hluta maí og fram í fyrri hluta júní. Maríuerlan verpir aðallega í klettum, urðum hraunum og holtum, og á það til að verpa í húsum og mannvirkjum. Eggin eru yfirleitt 5–6 talsins, en þó hafa fundist hreiður með allt að 8 eggjum. Eggjaskurnið er ljósgrátt eða fölbláleitt, með þéttum dökkgráum eða brúnum blettum. Ungarnir skríða úr eggjunum eftir 12–14 daga og dveljast í hreiðrinu hálfan mánuð til viðbótar. Unginn er síðan háður foreldrunum fyrst um sinn. Íslenski maríuerlustofninn telur um 10.000–50.000 pör.