„Álka“: Munur á milli breytinga

Álkan er af svartfuglaætt. Höfuðið er stórt, hálsinn stuttur og búkurinn frekar kubbslegur, bæði standandi og á sundi, þó er álkan afbragðssundfugl eins og flestir svartfuglar. Nefið er klumbulegt með hvítum þverrákum og hvítum taumi framan við augu. Hún er um 38 cm að lengd, 0,7 kg að þyngd og vænghafið er 60 cm.  

Öll fæða hennar kemur úr sjónum og er aðallega torfufiskur á yfirborðinu, einnig étur hún orma, skeldýr og krabbadýr. Álkan er farfugl. Álkur hafast við í bröttum sjávarbjörgum í nábýli við langvíur, stuttnefju og ritu. En er þó jafnan ofar í bjarginu en langvían og stuttnefjan. Þegar tekur að vora safnast álkurnar saman á sjóinn fyrir neðan bjargið þar sem þær verpa. Átök í björgunum eru fátíð, en hótanir áminningar og nöldur þeim mun algengara.  

Pörin koma sér fyrir á syllum og varpið hefst seinnipartinn í maí. Álkan verpir aðeins einu eggi. Eggin eru perulaga, sem minnkar líkurnar á því að þau velti fram af syllunni og þau eru margvísleg á lit, það hjálpar fuglunum að rata á sitt egg. Eftir u.þ.b. mánuð klekkst eggið út og tæpum mánuði seinna skellir unginn sér í sjóinn. Unginn fer svo út á rúmsjó og heldur sig á sjónum í 2-3 ár, en þá verður hann kynþroska. Þá snýr hann aftur í björgin og í þetta sinn í hlutverki foreldris. Nytjar af álku eru eggjataka og einnig er fuglinn skotinn á sjó.