„Maríuerla“: Munur á milli breytinga
(upplýsingar úr Fuglakorti íslands, 2.útgáfa 2003, Mál og Menning) |
m (orðalag) |
||
| Lína 2: | Lína 2: | ||
Maríuerla ''Motacilla alba'' | Maríuerla ''Motacilla alba'' | ||
Maríuerlan er af spörfuglaætt og er farfugl. Hún er smávaxin og síkvik. Fuglinn er svartur og grár á baki og hálsi og hvítur eða gulhvítur á bringu. Maríuerlan er um 18 cm á lengd, | Maríuerlan er af spörfuglaætt og er farfugl. Hún er smávaxin og síkvik. Fuglinn er svartur og grár á baki og hálsi og hvítur eða gulhvítur á bringu. Maríuerlan er um 18 cm á lengd, 15- 31 grömm að þyngd og með 25–30 cm vænghaf. Kjörsvæði maríuerlunnar er í kringum vötn og í og við mannabyggð, en einnig er hana að finna í kjarrlendi og hraunum. Hér í Vestmannaeyjum er hún um allt, einkum í bænum og sérstaklega við höfnina. Hún lifir á skordýrum, sem hún ýmist grípur á lofti eða tínir upp af jörðinni, einnig leggur hún sér til munns landsnigla og vatnabobba. | ||
Utan varptíma er maríuerlan félagslynd, en á varptíma er hún í sérbýli og fljótlega eftir komuna til landsins fer hún að huga að varpsetri sínu og hreiðurgerð. Varptíminn er frá seinni hluta maí og fram í fyrri hluta júní. Maríuerlan verpir aðallega í klettum, urðum, hraunum og holtum, og á það til að verpa í húsum og mannvirkjum. Eggin eru yfirleitt 5–6 talsins, en þó hafa fundist hreiður með allt að 8 eggjum. Eggin eru c.a. 2,1 cm á lengd, 1,5 cm á breidd. Eggjaskurnið er ljósgrátt eða fölbláleitt, með þéttum dökkgráum eða brúnum blettum. Ungarnir skríða úr eggjunum eftir 12–14 daga og dveljast í hreiðrinu hálfan mánuð til viðbótar. Unginn er síðan háður foreldrunum fyrst um sinn. Íslenski maríuerlustofninn telur um 100.000 pör. | Utan varptíma er maríuerlan félagslynd, en á varptíma er hún í sérbýli og fljótlega eftir komuna til landsins fer hún að huga að varpsetri sínu og hreiðurgerð. Varptíminn er frá seinni hluta maí og fram í fyrri hluta júní. Maríuerlan verpir aðallega í klettum, urðum, hraunum og holtum, og á það til að verpa í húsum og mannvirkjum. Eggin eru yfirleitt 5–6 talsins, en þó hafa fundist hreiður með allt að 8 eggjum. Eggin eru c.a. 2,1 cm á lengd, 1,5 cm á breidd. Eggjaskurnið er ljósgrátt eða fölbláleitt, með þéttum dökkgráum eða brúnum blettum. Ungarnir skríða úr eggjunum eftir 12–14 daga og dveljast í hreiðrinu hálfan mánuð til viðbótar. Unginn er síðan háður foreldrunum fyrst um sinn. Íslenski maríuerlustofninn telur um 100.000 pör. | ||
[[Flokkur:Fuglar]] | [[Flokkur:Fuglar]] | ||
Núverandi breyting frá og með 22. júlí 2007 kl. 10:03
| Sjófuglar |
|---|
| Vaðfuglar |
| Mávar, kjóar, þernur |
| Andfuglar |
| Spörfuglar |
| Annað |
| Útdauðir fuglar |
Maríuerla Motacilla alba
Maríuerlan er af spörfuglaætt og er farfugl. Hún er smávaxin og síkvik. Fuglinn er svartur og grár á baki og hálsi og hvítur eða gulhvítur á bringu. Maríuerlan er um 18 cm á lengd, 15- 31 grömm að þyngd og með 25–30 cm vænghaf. Kjörsvæði maríuerlunnar er í kringum vötn og í og við mannabyggð, en einnig er hana að finna í kjarrlendi og hraunum. Hér í Vestmannaeyjum er hún um allt, einkum í bænum og sérstaklega við höfnina. Hún lifir á skordýrum, sem hún ýmist grípur á lofti eða tínir upp af jörðinni, einnig leggur hún sér til munns landsnigla og vatnabobba.
Utan varptíma er maríuerlan félagslynd, en á varptíma er hún í sérbýli og fljótlega eftir komuna til landsins fer hún að huga að varpsetri sínu og hreiðurgerð. Varptíminn er frá seinni hluta maí og fram í fyrri hluta júní. Maríuerlan verpir aðallega í klettum, urðum, hraunum og holtum, og á það til að verpa í húsum og mannvirkjum. Eggin eru yfirleitt 5–6 talsins, en þó hafa fundist hreiður með allt að 8 eggjum. Eggin eru c.a. 2,1 cm á lengd, 1,5 cm á breidd. Eggjaskurnið er ljósgrátt eða fölbláleitt, með þéttum dökkgráum eða brúnum blettum. Ungarnir skríða úr eggjunum eftir 12–14 daga og dveljast í hreiðrinu hálfan mánuð til viðbótar. Unginn er síðan háður foreldrunum fyrst um sinn. Íslenski maríuerlustofninn telur um 100.000 pör.