„Haförn VE-23“: Munur á milli breytinga
(Mynd:Hafornolipetur.jpg) |
(1973 Allir í bátana upplýsingar) |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
{{1973 skip | |||
|nafn= Haförn VE 23 | |||
|mynd=Hafornolipetur.jpg | |||
|skipanúmer= 535 | |||
|smíðaár= 1917 | |||
|efni= Eik | |||
|skipstjóri= | |||
|útgerð= Ingólfur Matthíasson, Sveinn Matthíasson | |||
|brúttórúmlestir= 36 | |||
|þyngd= | |||
|lengd= 0,00 m | |||
|breidd= | |||
|dýpt= | |||
|vélar= | |||
|hraði= | |||
|tegund= Fiskiskip | |||
|bygging= Esbjerg, Danmörk | |||
|smíðastöð= Esbjerg | |||
|heimahöfn= Vestmannaeyjar | |||
|kallmerki= TF-LM | |||
|áhöfn= | |||
|annað= Bátnum var sökkt 18. nóvember 1984. Ljósmynd: Óli Pétur. | |||
}} | |||
==Áhöfn 23. janúar 1973== | |||
Haförn VE 23 | |||
26 eru skráðir um borð, þar af 4 í áhöfn | |||
* [[Ingólfur Matthíasson]], [[Hólagata 20]], 1916, skipstjóri | |||
* [[Árni Guðmundsson|Árni Guðmundsson]], [[Túngata 24]], 1926, Vélstjóri | |||
* [[Sveinn Matthíasson]], [[Brimhólabraut 14]], 1918, Matsveinn | |||
* [[Harry Pedersen]], [[Faxastígur 19]], 1936, háseti | |||
==Farþegar og áhöfn 23.janúar 1973== | |||
{| class="wikitable sortable" | |||
! Nafn !! Heimili !! F.ár !! Kyn !! Laumufarþegi !! Áhöfn !! Ath | |||
|- | |||
| [[Margrét Jónsdóttir]] || [[Faxastígur 19]] || 1931 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Ólafur Granz]] || [[Víðisvegur 9]] || 1941 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Kristjana S. Svavarsdóttir]] || [[Urðavegur 4]] || 1941 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Kolbrún Ingólfsdóttir (Bólstaðarhlíð)|Kolbrún Ingólfsdóttir]] || [[Víðisvegur 9]] || 1938 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Stefan Pedersen]] || [[Faxastígur 19]] || 1958 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Jón Atli Árnason]] || [[Túngata 24]] || 1959 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Inga Dís Ingólfsdóttir]] || [[Hólagata 20]] || 1960 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Anna Kristín Hjálmarsdóttir]] || [[Urðavegur 4]] || 1960 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Karolina Pedersen]] || [[Faxastígur 19]] || 1964 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Guðni Hjálmarsson]] || [[Urðavegur 4]] || 1968 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Carl Ólafur Gränz|Carl Gränz]] || [[Víðisvegur 9]] || 1969 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Birna Dögg Ólafsdóttir Gränz|Birna Dögg Gränz]] || [[Víðisvegur 9]] || 1969 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Sigurbjörg Hjálmarsdóttir]] || [[Urðavegur 4]] || 1970 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Sonja Margrét Gränz|Sonja Gränz]] || [[Víðisvegur 9]] || 1971 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Ásta Hjálmarsdóttir (Vegamótum)|Ásta Hjálmarsdóttir]] || [[Urðavegur 4]] || 1971 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Margrét Hjálmarsdóttir]] || [[Urðavegur 4]] || 1971 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Pálína Björnsdóttir]] || [[Hólagata 20]] || 1918 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Guðfinna Jóna Hannesdóttir|Jóna Hannesdóttir]] || [[Túngata 24]] || 1925 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Ingveldur Gísladóttir]] || [[Boðaslóð 5]] || 1949 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Gísli Ingi Gunnarsson]] || [[Boðaslóð 5]] || 1968 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Andrea Ey Elísdóttir]] || [[Boðaslóð 5]] || 1972 || kvk || || || | |||
|- | |||
| [[Ægir Rafn Ingólfsson]] || [[Hólagata 20]] || 1948 || kk || || || | |||
|- | |||
| [[Ingólfur Matthíasson]] || [[Hólagata 20]] || 1916 || kk || || skipstjóri || H900-1 | |||
|- | |||
| [[Árni Guðmundsson|Árni Guðmundsson ]] || [[Túngata 24]] || 1926 || kk || || Vélstjóri || H900-3 | |||
|- | |||
| [[Sveinn Matthíasson]] || [[Brimhólabraut 14]] || 1918 || kk || || Matsveinn || h900-5 | |||
|- | |||
| [[Harry Pedersen]] || [[Faxastígur 19]] || 1936 || kk || || háseti || H900-6 | |||
|} | |||
[[Mynd:Hafornolipetur.jpg|thumb|500 px|left]] | [[Mynd:Hafornolipetur.jpg|thumb|500 px|left]] | ||
Haförn VE-23 var smíðaður í Frederikssund í Danmörku 1917 og var 36 brúttólestir að stærð. Hann var elsta skip eyja flotans og jafnframt næstelsta skip íslenska fiskiskipaflotans á þeim tíma. Skipið var keypt til Vestmannaeyja frá danmörku árið 1940 af Pétri Andersen útgerðarmanni sem var í daglegu tali var kallaður Danski-Pétur. Pétur átti bátinn ásamt sonum sínum og gaf honum nafnið Meta VE. Þann 36. Október 1959 keyptu bræðurnir Ingólfur og Sveinn Matthíassynir bátinn og gáfu honum nafnið Haförn VE-23. Þeir bræður réru alla tíð sjálfir á bátnum, Ingólfur skipstjóri og Sveinn stýrimaður og kokkur. Haförninn hefur í þau 25 ár sem þeir bræður gerðu hann út, verið mikil happafleyta, engin slys né óhöpp höfðu sent bátinn né áhöfn hans. Haförn VE-23 var því kvaddur með söknuði og virðingu góðviðrisdaginn 18. nóvember 1984. Haförn VE 23 hafði verið dæmdur í úreldingu og þetta 67 ára gamla happa- og gæfu skip fékk virðulega ´´útför’’. Af þiljum aflaskipsins Þórunnar Sveinsdóttir VE - 401 sem hjálpaði Haferninum síðustu ferðina út úr höfninni, fylgdust eigendur bátsins, aðstandendur þeirra og vinafólk, með söknuði og trega þegar skipið smám saman seig í sjó og hvarf loks alveg í undirdjúpin. Langri og farsælli útgerðarsögu skipsins var þar með lokið, það hafði siglt um atlantshafið í 67 ár.Ingólfur Matthíasson sagði í samtali að sér þætti mikil eftirsjá í þessum bát. „Þetta hefur verið mikil happafleyta og öll þessi 25 ár sem við bræður höfum gert hann út hafa engin slys eða óhöpp hent bátinn né áhöfn hans .“ Aðspurður um það, hvernig honum hefði verið innanbrjósts þegar hann horfði á eftir bátnum í hafið eftir þessi löngu samskipti, svaraði Ingólfur: „Ég fylltist miklum söknuði og eftirsjá. Þó get ég varla verið annað en ánægður með að báturinn fékk þessi endalok en ekki einhver önnur óvirðulegri eftir 67 ára þjónustu og farsælt 25 ára samstarf sem hefur reynst að öllu leyti vel og skilað góðum afla og afkomu. Þetta var afbragðsbátur og alla tíð vel búinn tækjum. Ég hefði óhræddur treyst bátnum til að þjóna okkur í 20 ár til viðbótar þeim 67 sem báturinn hefur að baki, en eftir 54 ár til sjós fannst mér tímabært að hætta sjósókn og fara að gera eitthvað annað. Við bræður erum orðnir fullorðnir og tókum þá ákvörðun að hætta útgerð.“ „Ég hefi hoppað úr bátnum upp á bryggjuna“, sagði Ingólfur Matthíasson skipstjóri að lokum - fengsæll og farsæll formaður í 25 ár, nú kominn í land eftir rúmlega hálfrar aldar sjósókn. | Haförn VE-23 var smíðaður í Frederikssund í Danmörku 1917 og var 36 brúttólestir að stærð. Hann var elsta skip eyja flotans og jafnframt næstelsta skip íslenska fiskiskipaflotans á þeim tíma. Skipið var keypt til Vestmannaeyja frá danmörku árið 1940 af Pétri Andersen útgerðarmanni sem var í daglegu tali var kallaður Danski-Pétur. Pétur átti bátinn ásamt sonum sínum og gaf honum nafnið Meta VE. Þann 36. Október 1959 keyptu bræðurnir Ingólfur og Sveinn Matthíassynir bátinn og gáfu honum nafnið Haförn VE-23. Þeir bræður réru alla tíð sjálfir á bátnum, Ingólfur skipstjóri og Sveinn stýrimaður og kokkur. Haförninn hefur í þau 25 ár sem þeir bræður gerðu hann út, verið mikil happafleyta, engin slys né óhöpp höfðu sent bátinn né áhöfn hans. Haförn VE-23 var því kvaddur með söknuði og virðingu góðviðrisdaginn 18. nóvember 1984. Haförn VE 23 hafði verið dæmdur í úreldingu og þetta 67 ára gamla happa- og gæfu skip fékk virðulega ´´útför’’. Af þiljum aflaskipsins Þórunnar Sveinsdóttir VE - 401 sem hjálpaði Haferninum síðustu ferðina út úr höfninni, fylgdust eigendur bátsins, aðstandendur þeirra og vinafólk, með söknuði og trega þegar skipið smám saman seig í sjó og hvarf loks alveg í undirdjúpin. Langri og farsælli útgerðarsögu skipsins var þar með lokið, það hafði siglt um atlantshafið í 67 ár.Ingólfur Matthíasson sagði í samtali að sér þætti mikil eftirsjá í þessum bát. „Þetta hefur verið mikil happafleyta og öll þessi 25 ár sem við bræður höfum gert hann út hafa engin slys eða óhöpp hent bátinn né áhöfn hans .“ Aðspurður um það, hvernig honum hefði verið innanbrjósts þegar hann horfði á eftir bátnum í hafið eftir þessi löngu samskipti, svaraði Ingólfur: „Ég fylltist miklum söknuði og eftirsjá. Þó get ég varla verið annað en ánægður með að báturinn fékk þessi endalok en ekki einhver önnur óvirðulegri eftir 67 ára þjónustu og farsælt 25 ára samstarf sem hefur reynst að öllu leyti vel og skilað góðum afla og afkomu. Þetta var afbragðsbátur og alla tíð vel búinn tækjum. Ég hefði óhræddur treyst bátnum til að þjóna okkur í 20 ár til viðbótar þeim 67 sem báturinn hefur að baki, en eftir 54 ár til sjós fannst mér tímabært að hætta sjósókn og fara að gera eitthvað annað. Við bræður erum orðnir fullorðnir og tókum þá ákvörðun að hætta útgerð.“ „Ég hefi hoppað úr bátnum upp á bryggjuna“, sagði Ingólfur Matthíasson skipstjóri að lokum - fengsæll og farsæll formaður í 25 ár, nú kominn í land eftir rúmlega hálfrar aldar sjósókn. | ||
{{1973 Allir í bátana}} | |||
Útgáfa síðunnar 16. nóvember 2025 kl. 20:19
Upplýsingar frá 1973 Allir í bátana  | |
| Haförn VE 23 | |
| |
| Skipanúmer: | 535 |
| Smíðaár: | 1917 |
| Efni: | Eik |
| Skipstjóri: | |
| Útgerð / Eigendur: | Ingólfur Matthíasson, Sveinn Matthíasson |
| Brúttórúmlestir: | 36 |
| Þyngd: | brúttótonn |
| Lengd: | 0,00 m m |
| Breidd: | m |
| Ristidýpt: | m |
| Vélar: | |
| Siglingahraði: | sjómílur |
| Tegund: | Fiskiskip |
| Bygging: | Esbjerg, Danmörk |
| Smíðastöð: | Esbjerg |
| Heimahöfn: | Vestmannaeyjar |
| Kallmerki: | TF-LM |
| Áhöfn 23. janúar 1973: | |
| Bátnum var sökkt 18. nóvember 1984. Ljósmynd: Óli Pétur. | |
Áhöfn 23. janúar 1973
Haförn VE 23 26 eru skráðir um borð, þar af 4 í áhöfn
- Ingólfur Matthíasson, Hólagata 20, 1916, skipstjóri
- Árni Guðmundsson, Túngata 24, 1926, Vélstjóri
- Sveinn Matthíasson, Brimhólabraut 14, 1918, Matsveinn
- Harry Pedersen, Faxastígur 19, 1936, háseti
Farþegar og áhöfn 23.janúar 1973
Haförn VE-23 var smíðaður í Frederikssund í Danmörku 1917 og var 36 brúttólestir að stærð. Hann var elsta skip eyja flotans og jafnframt næstelsta skip íslenska fiskiskipaflotans á þeim tíma. Skipið var keypt til Vestmannaeyja frá danmörku árið 1940 af Pétri Andersen útgerðarmanni sem var í daglegu tali var kallaður Danski-Pétur. Pétur átti bátinn ásamt sonum sínum og gaf honum nafnið Meta VE. Þann 36. Október 1959 keyptu bræðurnir Ingólfur og Sveinn Matthíassynir bátinn og gáfu honum nafnið Haförn VE-23. Þeir bræður réru alla tíð sjálfir á bátnum, Ingólfur skipstjóri og Sveinn stýrimaður og kokkur. Haförninn hefur í þau 25 ár sem þeir bræður gerðu hann út, verið mikil happafleyta, engin slys né óhöpp höfðu sent bátinn né áhöfn hans. Haförn VE-23 var því kvaddur með söknuði og virðingu góðviðrisdaginn 18. nóvember 1984. Haförn VE 23 hafði verið dæmdur í úreldingu og þetta 67 ára gamla happa- og gæfu skip fékk virðulega ´´útför’’. Af þiljum aflaskipsins Þórunnar Sveinsdóttir VE - 401 sem hjálpaði Haferninum síðustu ferðina út úr höfninni, fylgdust eigendur bátsins, aðstandendur þeirra og vinafólk, með söknuði og trega þegar skipið smám saman seig í sjó og hvarf loks alveg í undirdjúpin. Langri og farsælli útgerðarsögu skipsins var þar með lokið, það hafði siglt um atlantshafið í 67 ár.Ingólfur Matthíasson sagði í samtali að sér þætti mikil eftirsjá í þessum bát. „Þetta hefur verið mikil happafleyta og öll þessi 25 ár sem við bræður höfum gert hann út hafa engin slys eða óhöpp hent bátinn né áhöfn hans .“ Aðspurður um það, hvernig honum hefði verið innanbrjósts þegar hann horfði á eftir bátnum í hafið eftir þessi löngu samskipti, svaraði Ingólfur: „Ég fylltist miklum söknuði og eftirsjá. Þó get ég varla verið annað en ánægður með að báturinn fékk þessi endalok en ekki einhver önnur óvirðulegri eftir 67 ára þjónustu og farsælt 25 ára samstarf sem hefur reynst að öllu leyti vel og skilað góðum afla og afkomu. Þetta var afbragðsbátur og alla tíð vel búinn tækjum. Ég hefði óhræddur treyst bátnum til að þjóna okkur í 20 ár til viðbótar þeim 67 sem báturinn hefur að baki, en eftir 54 ár til sjós fannst mér tímabært að hætta sjósókn og fara að gera eitthvað annað. Við bræður erum orðnir fullorðnir og tókum þá ákvörðun að hætta útgerð.“ „Ég hefi hoppað úr bátnum upp á bryggjuna“, sagði Ingólfur Matthíasson skipstjóri að lokum - fengsæll og farsæll formaður í 25 ár, nú kominn í land eftir rúmlega hálfrar aldar sjósókn.
Heimildir