„Oddsstaðabraut“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
m (Viglundur færði Oddstaðabraut á Oddsstaðabraut) |
(Enginn munur)
|
Útgáfa síðunnar 27. febrúar 2021 kl. 14:52
Oddstaðabraut var gata sem lá frá Kirkjubæjarbraut og að Oddsstöðum en fór undir hraun á fyrstu dögum í gosinu 1973. Við Oddstaðabraut var meirihluti íbúanna fólk sem átti ættir að rekja í austurbæinn, eða „girðinguna“ eins og bæirnir austan til á Heimaey voru jafnan nefndir. Húsin við Oddstaðabraut voru öll byggð á árunum 1960 til 1972 og var byggingu sumra þeirra ekki lokið þegar gaus. Sumir íbúanna sneru aftur til Eyja en margir settust að uppi á landi. Þessi hús voru við Oddstaðabraut:
- Hús Ingólfs Guðjónssonar, frá Oddsstöðum. Ingólfur bjó þar ásamt móður sinni, Guðrúnu Grímsdóttur.
- Hús Guðjóns Péturssonar frá Kirkjubæ og Dagfríðar Finnsdóttur.
- Hús Runólfs Alfreðssonar og Maríu Gunnarsdóttur frá Kirkjubæ.
- Hús Sigurðar Sigurðssonar (Didda) frá Svanhól og Margrétar Sigurðardóttur.
- Hús Sigurgeirs Björgvinssonar (Siffa múrara) og Jónu Pétursdóttur frá Kirkjubæ.
- Hús Steinars Jóhannssonar, sonar Jóhanns Pálssonar og Óskar Guðjónsdóttur frá Oddsstöðum.
Heimildir
- Guðjón Ármann Eyjólfsson. Vestmannaeyjar - byggð og eldgos. Reykjavík: Ísafoldaprentsmiðja, 1973.