„Vestmannaeyjabær“: Munur á milli breytinga
(Smáleiðr.) |
(Smáleiðr.) |
||
Lína 20: | Lína 20: | ||
== Vestmannaeyjar verða kaupstaður == | == Vestmannaeyjar verða kaupstaður == | ||
Árið 1918 fengu Vestmannaeyjar kaupstaðarréttindi og kusu Eyjamenn sína fyrstu bæjarstjórn 16. janúar 1919. Þá voru Eyjamenn orðnir rúmlega 2.000 og síðasti áratugurinn verið með | Árið 1918 fengu Vestmannaeyjar kaupstaðarréttindi og kusu Eyjamenn sína fyrstu bæjarstjórn 16. janúar 1919. Þá voru Eyjamenn orðnir rúmlega 2.000 og síðasti áratugurinn verið með gullgrafarabrag. | ||
== Deildir bæjarins == | == Deildir bæjarins == |
Útgáfa síðunnar 17. júní 2006 kl. 09:53
Landnám og fyrstu aldir
Í upphafi landnáms komu Vestmannaeyjar fyrst við sögu, en þá flýðu þrælar Hjörleifs, fóstbróður Ingólfs Arnarsonar, til Eyja eftir að hafa drepið Hjörleif og fylgdarlið hans. Þá segir í Landnámu að Herjólfur Bárðarson hafi fyrstur manna numið land í Vestmannaeyjum um 900.
Gissur hvíti og Hjalti Skeggjason byggðu kirkju á Hörgaeyri, sunnan við Heimaklett, í kringum árið 1000 og var það fyrsta kirkja sem byggð var á Íslandi.
Vestmannaeyjar voru í bændaeign fram á 12. öld er þær komust í eigu Skálholtsstóls. Í byrjun 15. aldar verða þær síðan eign Danakonungs.
Árið 1609 urðu Vestmannaeyjar sérstök sýsla og árið 1874 urðu þær ríkiseign.
Árið 1627 réðust sjóræningjar á land í Eyjum og rændu 242 og drápu 36 íbúa. Í Vestmannaeyjum bjuggu um 500 manns á þessum tíma, þannig að aðeins 200 manns sluppu undan árásinni. Af þeim sem seldir voru til þrælkunar í Algeirsborg komu aðeins 22 aftur til Eyja.
Í Jarðabók Árna Magnússonar frá 1703 eru íbúar í Vestmannaeyjum 318 talsins. Á 18. öld fækkaði heldur íbúum og um aldamótin 1800 bjuggu aðeins 173 í Eyjum.
Meðan konungsútgerð og útgerð einokunarkaupmanna var við lýði voru Eyjamenn skyldaðir til að róa á dönskum skipum. Þegar einokuninni lauk áttu eyjaskeggjar því engin vertíðarskip og þau skip sem voru fyrir í Vestmannaeyjum voru seld. Lítið var því um útgerð á 19. öldinni, en gerðar voru tilraunir til þilskipaútgerðar á seinni hluta aldarinnar. Þær tilraunir gengu hins vegar ekki vel.
Vélbátaútgerð hófst upp úr 1906 og fjölgaði vélbátum ört á næstu árum á eftir. Árið 1912 voru 58 vélbátar sem reru frá Vestmannaeyjum sem þá voru orðnar stærsta verstöð á landinu. Óhætt er að segja að fiskveiðar og fiskvinnsla, ásamt þjónustu við sjávarútveginn, hafi upp frá því verið burðarás atvinnulífs í Vestmannaeyjum. Með tilkomu vélbátaútgerðarinnar margfaldaðist íbúafjöldi Eyjanna, úr 550 manns árið 550 í 2.033 árið 1918.
Vestmannaeyjar verða kaupstaður
Árið 1918 fengu Vestmannaeyjar kaupstaðarréttindi og kusu Eyjamenn sína fyrstu bæjarstjórn 16. janúar 1919. Þá voru Eyjamenn orðnir rúmlega 2.000 og síðasti áratugurinn verið með gullgrafarabrag.
Deildir bæjarins
Vestmannaeyjabær starfrækir ýmsar deildir og stofnanir:
- Félags- og fjölskyldusvið Vestmannaeyjabæjar
- Umhverfis- og framkvæmdasvið Vestmannaeyjabæjar
- Fræðslu- og menningarsvið Vestmannaeyjabæjar
- Stjórnsýslu- og fjármálasvið Vestmannaeyjabæjar
- Þjónustumiðstöð Vestmannaeyja — Sér um viðhald og aðra þjónustu fyrir bæinn.
- Fiska- og Náttúrugripasafn Vestmannaeyja
- Bókasafn Vestmannaeyja
- Byggðasafn Vestmannaeyja
- Hraunbúðir — Dvalarheimili aldraðra
- Leikfangasafn Vestmannaeyja
- Kertaverksmiðjan Heimaey — Verndaður vinnustaður.
- Félagsheimili Vestmannaeyja
- Íþróttamiðstöð Vestmannaeyja
- Náttúrustofa Suðurlands
- Héraðsskjalasafn Vestmannaeyja
- Athvarfið
- Sambýlið
- Skammtímavistunin Búhamri 17
- Slökkvilið Vestmannaeyja
- Malbikunarstöð Vestmannaeyja
- Sorpeyðingarstöð Vestmannaeyja
- Nýsköpunarstofa Vestmannaeyja
- Vinnuskólinn