Óskar Sigurhansson

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Óskar Sigurhansson.

Óskar Sigurhansson vélsmíðameistari fæddist 29. apríl 1902 í Stóru-Mörk u. V-Eyjafjöllum og lést 1. apríl 1979.
Foreldrar hans voru Sigurhans Ólafsson bóndi í Gerðakoti u. Fjöllunum, síðar verkamaður í Eyjum, f. 12. september 1861 í Stóru-Mörk, d. 26. september 1931, og kona hans Dóróthea Sveinsdóttir húsfreyja, f. 30. október 1864 á Ytri-Sólheimum í Mýrdal, d. 5. mars 1941.

Börn Sigurhans og Dórótheu í Eyjum:
1. Ólafur Ágúst Sigurhansson sjómaður, f. 27. ágúst 1888, drukknaði 14. janúar 1915.
2. Sveinn Sigurhansson vélstjóri, múrari, f. 21. júní 1902, d. 6. desember 1963.
3. Þorbjörg Sigurhansdóttir ráðskona, f. 21. mars 1894, d. 4. mars 1964.
4. Þorbjörn Sigurhansson sjómaður, f. 7. febrúar 1896, d. 13. ágúst 1981.
5. Tómas Karl Sigurhansson skósmiður, f. 21. janúar 1898, d. 24. janúar 1987.
5. Berent Sigurhansson smiður, f. 24. mars 1900, d. 24. desember 1922.
6. Óskar Sigurhansson vélsmiður, f. 29. apríl 1902, d. 1. apríl 1979.
7. Aðalsteinn Sigurhansson sjómaður, f. 27. nóvember 1903, drukknaði 23. janúar 1927.

Óskar var með foreldrum sínum í Stóru-Mörk og fluttist með þeim að Gerðakoti 1903.
Hann fluttist með foreldrum sínum að Bræðraborg 1911 og var með þeim þar til ársins 1916.
Óskar nam vélsmíði hjá Thomasi Thomsen frá 1917 og bjó hjá honum og Sigurlaugu Jónsdóttur konu hans í Laufási 1917, í Sólnesi 1918 og enn 1925.
Að námi loknu vann hann í Vélsmiðju Thomsens til ársins 1927, en þá stofnuðu þeir Ólafur Stefán Ólafsson vélsmiður á Gilsbakka Vélsmiðju Ólafs og Óskars. Hún sameinaðist Vélsmiðjunni Magna 1933. Þar störfuðu báðir síðan.
Óskar leigði í Höfn 1930, á Hilmisgötu 7 1940, bjó á Brimnesi 1945 og 1949.
Óskar bjó síðast á Elliheimilinu Grund í Reykjavík. Hann lést 1979.


Heimildir


Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.