Geldungur

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 4. nóvember 2005 kl. 17:02 eftir Frosti (spjall | framlög) Útgáfa frá 4. nóvember 2005 kl. 17:02 eftir Frosti (spjall | framlög) (Gísli Lárusson)
Fara í flakk Fara í leit

Mynd:Sker-kort.PNG Geldungur er lítil eyja 200 m norður af Súlnaskeri. Hún er svipuð á hæð og Súlnasker en mun minni (0.02 km² ). Graslendi á eyjunni fór illa í Surtseyjargosinu, en er að jafna sig þó svo að tegundafjöldi sé ekki mikill. Súla verpir í Geldungi ásamt fjölda annarra sjófugla. Mörg smásker eru fyrir vestan Geldung.

Geldungur


Úr örnefnaskrá Gísla Lárussonar

V. Geldungur liggur ca ¼ mílu suður af Hellirsey. Er eyja þessi standberg á alla vegu, lítið grasivaxin. Til útnorðurs var eins og rani út úr henni, og allflár niður að sjó; var þar lendingarstaður og ágæt uppganga upp á eyna. Gegnum þennan rana var upp við eyjuna, þar sem hún er hæst, gat, sem náði í sjó niður og svo sem 3-4 faðma upp undir brúnina. Myndaðist þannig af náttúrunnar hendi steinbogi, sem mun hafa verið, eins og áður er sagt 3-4 faðma þykkur og 10-15 faðma langur. Þessi steinbogi hrapaði í jarðskjálftanum 1896 og lagðist þá um tíma niður uppganga á eyjuna, þar eð álit manna var, að nærri ómögulegt væri að komast upp. Ári síðar varð þó komist upp suðvestanmegin og voru þar keðjur lagðar og er þar síðan uppganga.

Fyrir vestan Geldung og rétt við hann liggja sker, nefnd Hundasker , þau lægstu. Sunnan við þau er Þúfusker , verpir þar eingöngu dálítill fýll. Þar vestur af var hinn svonefndi Bládrangur, mjór og hár, úr hörðu blágrýti. Var hann sléttur að ofan og eitt svartfuglabæli. Féll hann af brimi nál. 1907. Fyrir sunnan Geldung er Súlnasker.


Heimildir

Örnefnastofnun Íslands]