Ásdís Jónasdóttir (Heiðardal)

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 10. desember 2020 kl. 17:47 eftir Viglundur (spjall | framlög) Útgáfa frá 10. desember 2020 kl. 17:47 eftir Viglundur (spjall | framlög)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakk Fara í leit
Ásdís Jónasdóttir.

Ásdís Jónasdóttir í Heiðardal, húsfreyja, fiskvinnslukona fæddist 30. október 1909 á Efri-Kvíhólma u. Eyjafjöllum og lést 10. maí 2003.
Foreldrar hennar voru Jónas Sveinsson bóndi á Efri-Kvíhólma, f. 4. nóvember 1875, d. 29. nóvember 1946, og kona hans Guðfinna Árnadóttir húsfreyja, f. 12 september 1874, d. 23. nóvember 1972.

Systkini Ásdísar í Eyjum:
1. Sveinn Jónasson verkamaður í Eyvindarholti við Brekastíg, f. 9. júlí 1902, d. 26. desember 1981.
2. Engilbert Ármann Jónasson verkamaður í Hólshúsi, f. 28. febrúar 1906, d. 24. apríl 1987.

Ásdís var með foreldrum sínum á Efri-Kvíhólma í bernsku, en fór að Tungu við Heimagötu 9 ára gömul til Jóhanns Reyndals bakarameistara og Halldóru Guðmunda Kristjánsdóttur Reyndal húsfreyju konu hans. Þar var hún barnfóstra og vann í bakaríinu.
Hún sneri heim á Kvíhólma 12 ára gömul.
Ásdís hóf sambúð með Sigurgeiri 1935. Þau eignuðust Júlíu 1937, bjuggu á Hásteinsvegi 17 1940, í Sigtúni 1945, í Heiðardal 1949.
Sigurgeir lést 1950.
Ásdís vann við fiskvinnslu í Eyjum.
Hún eignaðist Héðin Heiðar með Baldri 1953.
Hún fluttist til Keflavíkur með syni sínum í Gosinu 1973, vann þar við fiskverkun og bjó þar síðast.
Ásdís lést 2003.

I. Sambýlismaður Ásdísar frá 1935 var Sigurgeir Þorleifsson verkamaður, f. 12. júlí 1902 á Efra-Hvoli í Hvolhreppi, d. 24. ágúst 1950.
Barn þeirra:
1. Júlía Sigurgeirsdóttir frá Heiðardal, býr í Reykjanesbæ, f. 31. ágúst 1937.

II. Barnsfaðir Ásdísar var Baldur Sigurlásson sjómaður, f. 26. júlí 1926, d. 28. júlí 1980.
Barn þeirra:
2. Héðinn Heiðar Baldursson bifreiðastjóri, f. 15. janúar 1953. Sambýliskona Ragnheiður Sigurðardóttir. Barnsmóðir Anna María Kristjánsdóttir


Heimildir


Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.