Eyjasyrpa

Þjóðhátíðarlag
1971	1972	1973

Fegurð friðsæld og kyrrð

finnst hvergi meiri en í Eyjanna byggð.

Sumrin sífellt svo björt

síðkvöldin fögur er húmar að ört.

Herjólfsdalur og Há.

Helgafellið glampar á, er sólin skín

sólarlagið er dásamleg sýn, allt brosir til þín.

Urðum útsýn ber af

eyjum í sveitirnar handan við haf.

Skansinn. inn­siglingin

sigla inn skipin oft drekkhlaðin

Stæltur stoltur sig ver

Stórhöfði stendur öll veður af sér.

Lýsir veginn vitinn

og veðrið tekur vitavörðurinn.

Brimurð og Blátindur

Breiðabakka leikur um vindur, næðir um naust

um náttúruna sauðfé gengur laust, langt fram á haust

Heimaklettur hátt hreykir sér yfir og sýnir sinn mátt.

Klifið klífur þú létt

Klaufina sækir og tekur sundsprett

Lokka,laða úteyjar

liggja við sumarlangt lundakarlar.

Hani, Hæna, Álfsey,

Hellisey, Suðurey, Elliðaey.

Surtsey reis upp úr sæ

Sérkennilegan setur á blæ,stolt okkar er

undur jarðar fyrir augu okkar ber,úr fjarska hver sér.

Friðar og fagnaðarsöng

fuglarnir syngja oftast dægrin löng.

Alltaf gætir unaðar

ekkert er fegurra en Vestmannaeyjar

Lag: Þorgeir Guðmundsson

Texti: Sigurbjörg Axelsdóttir