Sigurjón Þorvaldur Árnason

Sigurjón Þorvaldur Árnason var prestur í Vestmannaeyjum á árunum 1924 til 1944. Hann var fæddur 3. mars 1897 á Sauðárkróki og lézt 10. apríl 1979.

Sr. Sigurjón Þ. Árnason.

Ætt og uppruni

Foreldrar hans voru Árni prófastur í Görðum á Álftanesi, f. 1. ágúst 1863 í Höfnum á Skaga, d. 26. marz 1932, Björns bónda á Tjörn á Skagaströnd Sigurðssonar og konu Björns, Elínar húsmóður Jónsdóttur á Skúmsstöðum á Eyrarbakka. Móðir Sigurjóns og kona (21. september 1894) Árna var Líney húsfreyja og kennari, f. 11. okt. 1873 á Laxamýri í S-Þing., d. 8. okt. 1953, Sigurjóns bónda þar, Jóhannessonar og konu Sigurjóns, Snjólaugar Guðrúnar húsfreyju Þorvaldsdóttur að Krossum, Gunnlaugssonar.

Lífsferill

Sigurjón lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík árið 1917, varð cand. theol. frá Háskóla Íslands 1921, var við framhaldsnám í trúarheimspeki í Kaupmannahöfn veturinn 1921 til 1922, kynnti sér jafnframt safnaðarstarf. Kennaraprófi lauk hann 1921.
Hann vígðist 29. október 1922, var aðstoðarprestur föður síns í Görðum á Álftanesi 1922-1924. Sr. Sigurjón fékk veitingu fyrir Vestmannaeyjaprestakalli 5. janúar 1924 eftir fráfall sóknarprestsins þar séra Oddgeirs Þórðarsonar Gudmundsen og gegndi prestakallinu til ársloka 1944 nema veturinn 1938-1939, en þá var hann aukaprestur við dómkirkjuna í Reykjavík.
Hann var prestur í Hallgrímsprestakalli í Reykjavík 1. janúar 1945-1967.
Séra Sigurjón var stundakennari við Gagnfræðaskólann í Vestmannaeyjum um skeið og við Gagnfræðaskóla Austurbæjar í Reykjavík 1955-1960.
Hann var formaður barnaverndarnefndar Vestmannaeyja frá stofnun til 1942 og sat í skólanefnd þar í mörg ár. Mikið starfaði hann að málefnum K.F.U.M. og K. í Vestmannaeyjum til eflingar kristni og kirkju. Hann átti sæti í stjórn Kristniboðssambands Íslands frá 1945-1973 og um skeið í stjórn Prestafélagsins.
Sr. Sigurjón efldi kristna hugsun á meðal Eyjaskeggja og var í hvívetna áhrifaríkur aðili, þar sem hann lagði hönd á plóginn.
Sr. Sigurjón skrifaði mikið um trúmál og siðfræði.
Meðal ritverka má nefna:

1. „Trúarofstæki”, Vestmannaeyjum 1936,
2. Upprisan, Vestmannaeyjum 1936,
3. Stólræður, í Kirkjuritinu,
4. Kveðjuræða 22. febrúar 1945, í Víði, einnig í Bjarma, 1951,
5. Minning leiðtoga (um Hallgrím Pétursson), í Bjarma, 1951,
6. Jólahugleiðingar í blöðum,
7. Hversvegna mælti ég með Þorsteini Þ. Víglundssyni?, í Víði 20. september 1931, (endurprentað í Bliki 1974).
8. Sjá nánar ritið Ísl. guðfræðingar.
   

Þýðingar:

1. Hinn nýi heimur biblíunnar (Karl Barth), í Frækorni, 1946,
2. Vörn og vopn hins kristna (Karl Barth), í Bjarma, 1969.
   

Fjölskylda

Eiginkona Sigurjóns (4. jan. 1924) var Þórunn Eyjólfsdóttir Kolbeins, prests að Staðarbakka í Miðfirði, f. 23. janúar 1903, d. 4. apríl 1969.
Börn þeirra voru:

1. Eyjólfur Kolbeins, f. 24. ágúst 1924, d. 14. ágúst 2001, löggiltur endurskoðandi í Reykjavík,
2. Árni, f. 27. september 1925, d. 1. október 2000, lögfræðingur, fulltrúi lögreglustjórans í Reykjavík,
3. Líney, f. 7. maí 1928, fótaaðgerðakona í Reykjavík,
4. Þórey Jóhanna, f. 21. maí 1930, sérfræðingur í barnalækningum í Reykjavík,
5. Hannes Páll, f. 5. ágúst 1931, byggingaverkfræðingur, einn af stofnendum og framkvæmdastjóri ÍSTAKS h.f.,
6. Þórunn Ásthildur, f. 22. júlí 1938, kennari í Reykjavík,
7. Snjólaug Anna, f. 23. marz 1942, kennari í Reykjavík.

Myndir

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

---

Heimildir

• Viðbót við ætt, uppruna, lífsferil og fjölskyldu skrifaði upphaflega Víglundur Þór Þorsteinsson.
• Guðlaugur Gíslason: Eyjar gegnum aldirnar. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982.
• Íslenzkir samtíðarmenn. Reykjavík: Bókaútgáfan samtíðarmenn, 1964-1967.
• Kennaratal á Íslandi. Reykjavík: Prentsmiðjan Oddi H.F., 1958-1988.
• Páll Eggert Ólason og fleiri. Íslenzkar æviskrár. Reykjavík: Hið íslenzka bókmenntafélag, 1948-1976.
• Þorsteinn Þ. Víglundsson. Blik, ársrit Vestmannaeyja. Maí 1974.