Eyjasyrpa

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Þjóðhátíðarlag
1971 1972 1973
Fegurð friðsæld og kyrrð
finnst hvergi meiri en í Eyjanna byggð.
Sumrin sífellt svo björt
síðkvöldin fögur er húmar að ört.
Herjólfsdalur og .
Helgafellið glampar á, er sólin skín
sólarlagið er dásamleg sýn, allt brosir til þín.
Urðum útsýn ber af
egyjum í sveitirnar handan við haf.
Skansinn. inn­siglingin
sigla inn skipin oft drekkhlaðin
Stæltur stoltur sig ver
Stórhöfði stendur öll veður af sér.
Lýsir veginn vitinn
og veðrið tekur vitavörðurinn.
Brimurð og Blátindur
Breiðabakka leikur um vindur, næðir um naust
um náttúruna sauðfé gengur laust, langt fram á haust
Heimaklettur hátt hreykir sér yfir og sýnir sinn mátt.
Klifið klífur þú létt
Klaufina sækir og tekur sundsprett
Lokka,laða úteyjar
liggja við sumarlangt lundakarlar.
Hani, Hæna, Álfsey,
Hellisey, Suðurey, Elliðaey.
Surtsey reis upp úr sæ
Sérkennilegan setur á blæ,stolt okkar er
undur jarðar fyrir augu okkar ber,úr fjarska hver sér.
Friðar og fagnaðarsöng
fuglarnir syngja oftast dægrin löng.
Alltaf gætir unaðar
ekkert er fegurra en Vestmannaeyjar
Lag: Þorgeir Guðmundsson
Texti: Sigurbjörg Axelsdóttir