Brynjúlfur Sigfússon

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 9. ágúst 2013 kl. 20:50 eftir Viglundur (spjall | framlög) Útgáfa frá 9. ágúst 2013 kl. 20:50 eftir Viglundur (spjall | framlög)
Fara í flakk Fara í leit
Brynjólfur og Ingrid og elsti sonurinn Aðalsteinn.
Systkinin frá Vestri-Löndum. Standandi frá vinstri: Brynjúlfur og Árni. Sitjandi: Leifur og Ragnheiður Stefanía.

Brynjúlfur Sigfússon, tónskáld, fæddist 1. mars 1885 og lést 27. febrúar 1951. Hann var mjög virkur í tónlistarlífinu í Vestmannaeyjum á fyrri hluta 20. aldar sem organisti í Landakirkju, stjórnandi og stofnandi fyrstu lúðrasveitar í Vestmannaeyjum og síðan kórstjóri Vestmannakórs, sem svo var nefndur, en kórinn var blandaður kór úr Eyjum og starfaði á þessum árum. Brynjúlfur var stjórnandi lúðrasveitarinnar frá stofnun hennar árið 1904 til ársins 1916.

Sjá greinar um hann í Bliki 1967, - Brynjólfur Sigfússon, organisti og söngstjóri. Þar er eiginhandarrit af laginu Yndislega eyjan mín.

Frekari umfjöllun

Brynjúlfur Sigfússon, kaupmaður, fæddist 1. mars 1885 og lést 27. febrúar 1951.
Foreldrar hans voru Sigfús Árnason á Löndum og kona hans Jónína Kristín Nikólína Brynjólfsdóttir, fædd 14. ágúst 1856, dáin 16. nóvember 1906.

Brynjólfur var tvíkvæntur:
I. Fyrri kona hans var Guðrún S. Þorgrímsdóttir, sem áður var gift Edward Frederiksen bakarameistara, en þau skildu. Sömuleiðis skildu þau Guðrún og Brynjólfur.

II. Síðari kona Brynjólfs var Ingrid Sigfússon frá Danmörku af íslensk-dönskum foreldrum, fædd 8. ágúst 1909.
Börn þeirra:
1. Aðalsteinn, f. 1. nóvember 1936.
2. Bryndís, f. 26. apríl 1941.
3. Hersteinn, f. 22. júní 1945.
4. Þorsteinn, f. 3. desember 1947, d. 10. júlí 2000.

Úr fórum Árna Árnasonar símritara:
Bjargveiðimannatal.

Brynjúlfur var rösklega meðalmaður á hæð, þrekinn vel og sterkur, lipur og snar í hreyfingum, skolhærður, ljós í andliti og með nokkuð stutt og breitt andlit, hátt enni og kinnbein, ljósskolhærður og ljós yfirlitum.
Hann var nokkuð skapstór, þver í skoðunum og nærri einþykkur, stríðinn stundum og hélt fast á málstað sínum, fús og fljótur til sátta eftir orðaleik, og í gleðskap kátur og skemmtilegur.
Hann var töluvert við veiðar fyrr á árum, og allgóður að veiða, en hin síðari ár hættur þeim störfum, nema sér til gamans og upplyftingar. Þar var hann góður og skemmtilegur félagi og reyndist félögum sínum vel.
Hann hafði áhuga á bættum aðbúnaði veiðimanna í úteyjum, hratt fram bættum húsakosti í Elliðaey, stofnaði gestabók og sjóð til kofans.
Góður kaupmaður, réttsýnn og ábyggilegur í öllum viðskiptum svo orð fór af.


Úr fórum Árna Árnasonar, efnisyfirlit


Heimildir