Gróður
Eitt af sérkennum Vestmannaeyja er sígrænn litur gróðurs í flestum eyjanna. U.þ.b. 120 plöntur eru í Eyjum og um 30 grastegundir eru þar. Í snarbröttum úteyjunum er hvannaslóð og baldursbrá eins og skógur innan um blöðrurót og skarfakál. Lundabyggðin er eins og ræktuð tún með sterkum köfnunarefnisáburði af driti fuglsins og þar er mest áberandi há- og vallarsveifugras, hálíngresi og túnvingull ásamt veg-og haugarfa. Svolítið finnst af krækiberjalyngi.
Fjörugrös margskonar eru í og við strendurnar og má þar nefna söl og kjarna, sem nytjuð hafa verið til manneldis og handa skepnum. Ræktun trjáa og skrautjurta hefur oft á tíðum átt erfitt uppdráttar og er þar mestu kennt erfiðu veðurfari, vindum og mikilli seltu. fyrsta tilraun til plöntunar trjáa í Vestmannaeyjum var gerð í Herjólfsdal 1855 með litlum árangri en í einstaka heimagörðum hefur vel tekist til.
Plöntur
Fléttan bjargstrý Ramalina siliquosa hefur fundist í Vestmannaeyjum. Í Herjólfsdal vaxa nokkrar sjaldgæfar plöntur, þ.á m. eru knjápuntur Danthonia decumbens og giljaflækja Vicia sepium. Hnúfmosi Molendoa warburgii hefur fundist í Hánni á Heimaey og aðrar sjaldgæfir mosar eins og götusnúður Tortula modica og garðasnúður Tortula truncata, sem er eini fundarstaður þessa þriggja mosategunda.