„Blik 1958/Hugvekja“: Munur á milli breytinga

<br>

Nemendur.

Fyrir skömmu var ævintýrið um konungssoninn hamingjusama lesið upp í Ríkisútvarpið. Flaug mér þá í hug sem svo oft áður, að líta mætti á ykkur sem konungssyni og konungsdætur, sem væru hér til þess að búa sig undir lífið, undir hamingjuleitina á lífsins leið, þetta, sem við þráum öll og viljum umfram allt höndla í lífinu.  <br>

Auðvitað hafið þið öll lesið ævintýri um börn og unglinga, sem mjög syrtir í álinn fyrir um hamingjusama framtíð bæði sökum fátæktar og vonds fólks, sem að þeim standa og örlög þeirra virðast hafa í hendi sér, svo sem slæmar stjúpur o.fl. En hafið þið nokkru sinni, nemendur mínir, gert ykkur glögga grein fyrir því, hvað það er oftast, sem höfundar ævintýranna láta bjarga þessu óhamingjusama æskufólki úr neti ógæfunnar og leiða það fram til heilla og hamingju í lífinu? <br>