„Guðbjörg María Helgadóttir“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: '''Guðbjörg María Helgadóttir''' húsfreyja fæddist 6. desember 1923 í Helli og lést 7. júlí 1996. <br> Foreldrar hennar voru [[Magnús Jónsson (steinhleðslume...)
 
m (Verndaði „Guðbjörg María Helgadóttir“ (‎[edit=sysop] (ótiltekinn)))
(Enginn munur)

Útgáfa síðunnar 4. apríl 2016 kl. 20:19

Guðbjörg María Helgadóttir húsfreyja fæddist 6. desember 1923 í Helli og lést 7. júlí 1996.
Foreldrar hennar voru Magnús Jónsson steinhleðslumeistari og múrari, f. 17. maí 1875, d. 25. október 1958, og kona hans Guðríður Jónsdóttir húsfreyja, f. 10. ágúst 1876, d. 6. febrúar 1950.

Guðbjörg Helga ólst upp hjá móðurforeldrum sínum. Þau bjuggu í Nikhól 1924, á Bergstöðum 1927, á Miðhúsum 1930, Kirkjuvegi 41 (Langa-Hvammi) 1940 og 1945, Bjarnleifshúsi 1949, síðan á Flötum.
Hún bjó á Flötum með Ástvaldi og börnum sínum, fluttist til Stokkseyrar við Gos og síðan til Reykjavíkur.
Guðbjörg Helga lést 1996.

I. Barnsfaðir Guðbjargar Helgu var Pálmi Sigurðsson frá Skjaldbreið, f. 21. júlí 1920, d. 25. nóvember 2011.
Barn þeirra er
1. Ragna María Pálmadóttir húsfreyja í Þorlákshöfn, f. 27. mars 1941.

II. Barnsfaðir hennar var Úlfar Valberg Þorkelsson vélstjóri frá Borgarnesi, f. 23. júní 1924, d. 4. desember 1993.
Barn þeirra
2. Amalía Kolbrún Úlfarsdóttir, f. 6. september 1945.

III. Barnsfaðir hennar var Jón Kristinsson vélstjóri, f. 8. apríl 1926, d. 1. mars 2009.
Barn þeirra er
3. Guðríður Magnea Jónsdóttir, f. 1. júlí 1948.

IV. Sambýlismaður Guðbjargar Helgu var Ástvaldur Snæfell Eiríksson, f. 25. júlí 1928, d. 26. ágúst 2012.
Börn þeirra:
4. Halldóra Ástvaldsdóttir, f. 7. janúar 1955, d. 15. ágúst 1977.
5. Ásdís Hrönn Ástvaldsdóttir húsfreyja, f. 23. desember 1955.
6. Magnús Ástvaldsson, f. 15. apríl 1957.
7. Eygló Ástvaldsdóttir húsfreyja, framkvæmdastjóri f. 22. ágúst 1958, d. 15. febrúar 2003.
8. Svanhvít Ástvaldsdóttir húsfreyja, f. 29. september 1959.


Heimildir


Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.