„Gróður“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
mEkkert breytingarágrip |
||
| Lína 6: | Lína 6: | ||
Eitt af sérkennum Vestmannaeyja er sígrænn litur gróðurs í flestum [[Landfræði eyjanna| eyjanna]]. U.þ.b. 120 plöntur eru í Eyjum og um 30 grastegundir eru þar. Í snarbröttum úteyjunum er hvannaslóð og [[baldursbrá]] eins og skógur innan um [[blöðrurót]] og [[skarfakál]]. [[lundi|Lundabyggðin]] er eins og ræktuð tún með sterkum köfnunarefnisáburði af driti fuglsins og þar er mest áberandi há- og [[vallarsveifugras]], [[hálíngresi]] og [[túnvingull]] ásamt veg-og [[haugarfi|haugarfa]]. Svolítið finnst af [[krækiber|krækiberjalyngi]]. | Eitt af sérkennum Vestmannaeyja er sígrænn litur gróðurs í flestum [[Landfræði eyjanna| eyjanna]]. U.þ.b. 120 plöntur eru í Eyjum og um 30 grastegundir eru þar. Í snarbröttum úteyjunum er hvannaslóð og [[baldursbrá]] eins og skógur innan um [[blöðrurót]] og [[skarfakál]]. [[lundi|Lundabyggðin]] er eins og ræktuð tún með sterkum köfnunarefnisáburði af driti fuglsins og þar er mest áberandi há- og [[vallarsveifugras]], [[hálíngresi]] og [[túnvingull]] ásamt veg-og [[haugarfi|haugarfa]]. Svolítið finnst af [[krækiber|krækiberjalyngi]]. | ||
Fjörugrös margskonar eru í og við strendurnar og má þar nefna söl og kjarna, sem nytjuð hafa verið til manneldis og handa skepnum. Ræktun trjáa og skrautjurta hefur oft á tíðum átt erfitt uppdráttar og er þar mestu kennt erfiðu [[veðurfar|veðurfari]], vindum og mikilli seltu. fyrsta tilraun til plöntunar trjáa í Vestmannaeyjum var gerð í [[Herjólfsdalur|Herjólfsdal]] 1855 með litlum árangri en í | Fjörugrös margskonar eru í og við strendurnar og má þar nefna söl og kjarna, sem nytjuð hafa verið til manneldis og handa skepnum. Ræktun trjáa og skrautjurta hefur oft á tíðum átt erfitt uppdráttar og er þar mestu kennt erfiðu [[veðurfar|veðurfari]], vindum og mikilli seltu. fyrsta tilraun til plöntunar trjáa í Vestmannaeyjum var gerð í [[Herjólfsdalur|Herjólfsdal]] 1855 með litlum árangri en í mörgum heimagörðum hefur vel tekist til. | ||
Trjárægt hófst í nýja hrauninu austan við bæinn árið 1999 og hafa nú með góðum árangri verið gróðursettar um þrjátíu þúsund plöntur í Hraunskógi. | Trjárægt hófst í nýja hrauninu austan við bæinn árið 1999 og hafa nú með góðum árangri verið gróðursettar um þrjátíu þúsund plöntur í Hraunskógi. | ||
Útgáfa síðunnar 10. nóvember 2005 kl. 10:10
Eitt af sérkennum Vestmannaeyja er sígrænn litur gróðurs í flestum eyjanna. U.þ.b. 120 plöntur eru í Eyjum og um 30 grastegundir eru þar. Í snarbröttum úteyjunum er hvannaslóð og baldursbrá eins og skógur innan um blöðrurót og skarfakál. Lundabyggðin er eins og ræktuð tún með sterkum köfnunarefnisáburði af driti fuglsins og þar er mest áberandi há- og vallarsveifugras, hálíngresi og túnvingull ásamt veg-og haugarfa. Svolítið finnst af krækiberjalyngi.
Fjörugrös margskonar eru í og við strendurnar og má þar nefna söl og kjarna, sem nytjuð hafa verið til manneldis og handa skepnum. Ræktun trjáa og skrautjurta hefur oft á tíðum átt erfitt uppdráttar og er þar mestu kennt erfiðu veðurfari, vindum og mikilli seltu. fyrsta tilraun til plöntunar trjáa í Vestmannaeyjum var gerð í Herjólfsdal 1855 með litlum árangri en í mörgum heimagörðum hefur vel tekist til.
Trjárægt hófst í nýja hrauninu austan við bæinn árið 1999 og hafa nú með góðum árangri verið gróðursettar um þrjátíu þúsund plöntur í Hraunskógi. Helstu tegundir eru jörfavíðir, alaskavíðir, hreggstaðavíðir, alaskaösp, sitkagreni, sitkaelri og álmur, einnig hafa verið gerðir skemmtilegir göngustígar um Hraunskóg.
Plöntur
Fléttan bjargstrý (l. Ramalina siliquosa) hefur fundist í Vestmannaeyjum. Í Herjólfsdal vaxa nokkrar sjaldgæfar plöntur, þ.á m. eru knjápuntur (l. Danthonia decumbens) og giljaflækja (l. Vicia sepium). Hnúfmosi (l. Molendoa warburgii) hefur fundist í Hánni á Heimaey og aðrar sjaldgæfir mosar eins og götusnúður (l. Tortula modica) og garðasnúður (l. Tortula truncata). Háin er eini fundarstaður þessa þriggja mosategunda.