„Þjóðhátíðarlag (1993)“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
(1 millibreyting ekki sýnd frá 1 notanda)
Lína 1: Lína 1:
{{Þjóðhátíðarlagið|1993|[[Dagar og nætur|1992]]|[[Út við sund og Eyjar|1994]]}}
{{Þjóðhátíðarlagið|1993|[[Dagar og nætur|1992]]|[[Út við sund og Eyjar|1994]]}}
:''Er sumarið mig vængjum sínum vefur
:''Er sumarið mig vængjum sínum vefur
:''vaknar gömul þrá í brjósti mér.
:''vaknar gömul þrá í brjósti mér.
Lína 13: Lína 12:
:''hljóma lögin sem kunnum við flest.
:''hljóma lögin sem kunnum við flest.
:''Þá í hjartanu veit ég að öld eftir öld
:''Þá í hjartanu veit ég að öld eftir öld
:''verður alltaf á Heimaey best.
:''verður alltaf á [[Heimaey]] best.


:''Í dalnum sem var eitt sinn ofurseldur
:''Í [[Herjólfsdalur|dalnum]] sem var eitt sinn ofurseldur
:''ösku, fyrir áratugum tveim
:''ösku, fyrir áratugum tveim
:''logar bál og heitur ástareldur
:''logar bál og heitur ástareldur

Núverandi breyting frá og með 18. ágúst 2006 kl. 15:48

Þjóðhátíðarlag
1992 1993 1994
Er sumarið mig vængjum sínum vefur
vaknar gömul þrá í brjósti mér.
Eyjan mín sem allt mér gefið hefur
óðara þá til þín strax ég fer.
Ævintýrin engan taka enda
alltaf þegar hittumst við á ný
hér ævintýrum ljúft er í að lenda
og liggja þínum mjúka faðmi í.
Þegar logarnir dansandi lýsa upp tjöld
hljóma lögin sem kunnum við flest.
Þá í hjartanu veit ég að öld eftir öld
verður alltaf á Heimaey best.
Í dalnum sem var eitt sinn ofurseldur
ösku, fyrir áratugum tveim
logar bál og heitur ástareldur
allra sem hér komnir eru heim.
Njótum þess að sitja aftur saman
sameinuð í okkar fagra dal.
Nú skal verða glatt á hjalla og gaman
því gleðin hér í dalnum ríkja skal.
Lag: Gísli Helgason og Eyjólfur Kristjánsson
Texti: Ingi Gunnar