„Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Jón dynkur II.“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(Ný síða: <br> <big><big><center>JÓN DYNKUR</center></big></big> <br> VESTMANNAEYINGAR eru hamrakettir miklir og láta sér ekki fyrir brjósti brenna, þótt þeim skriki fótur í fjallgöngum....) |
m (Verndaði „Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Jón dynkur II.“ [edit=sysop:move=sysop]) |
| (1 millibreyting ekki sýnd frá sama notandanum) | |
(Enginn munur)
| |
Núverandi breyting frá og með 8. júní 2012 kl. 20:23
VESTMANNAEYINGAR eru hamrakettir miklir og láta sér ekki fyrir brjósti brenna, þótt þeim skriki fótur í fjallgöngum. Sem dæmi slíks er þessi saga:
Jón dynkur var hamramaður mikill og seig oft í björg. Einu sinni var hann að láta eggjaskrínu síga fram af bjargbrún í svonefndri Langvíurétt norðan í Bjarnarey. Menn voru á bát fyrir neðan og tóku á móti eggjunum.
Allt í einu kipptu þeir svo ógætilega í bandið, að karl hrökk fram af bjargbrúninni á að gizka fjórtán faðma. Hann hafði svima, þegar báturinn kom að honum, en meðan þeir voru að draga hann inn, raknaði hann við, sá baukinn sinn á floti skammt frá og mælti:
„Takið þið baukinn, piltar! Var ekki dynkur?“
- (Vísir 3. 9. 1914).