„Björg Úlfarsdóttir“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 14: | Lína 14: | ||
Börn þeirra:<br> | Börn þeirra:<br> | ||
1. [[Eygerður Anna Jónasdóttir]] húsfreyja, f. 17. febrúar 1947. Maður hennar [[Þorsteinn Gísli Þorsteinsson]].<br> | 1. [[Eygerður Anna Jónasdóttir]] húsfreyja, f. 17. febrúar 1947. Maður hennar [[Þorsteinn Gísli Þorsteinsson]].<br> | ||
2. [[Ingimar Jónasson]] í Svíþjóð, f. 16. ágúst 1952. Kona hans Fríða Sverrisdóttir. | 2. [[Ingimar Jónasson (bifreiðastjóri)|Ingimar Jónasson]] bifreiðastjóri í Svíþjóð, f. 16. ágúst 1952. Kona hans Fríða Sverrisdóttir. | ||
{{Heimildir| | {{Heimildir| | ||
*Samantekt: [[Víglundur Þór Þorsteinsson]]. | *Samantekt: [[Víglundur Þór Þorsteinsson]]. |
Núverandi breyting frá og með 28. júní 2022 kl. 11:26
Indíana Björg Úlfarsdóttir frá Dagsbrún á Vattarnesi við Reyðarfjörð, húsfreyja, verkakona fæddist þar 27. apríl 1924 og lést 25. september 2008 í Hraunbúðum.
Foreldrar hennar voru Úlfar Kjartansson útgerðarmaður frá Dagsbrún, f. 26. nóvember 1895, d. 26. mars 1985, og kona hans María Ingibjörg Halldórsdóttir frá Hofi í Fellum, N.-Múl., húsfreyja, f. 16. september 1897, d. 29. september 1939.
Björg var með foreldrum sínum í æsku.
Hún var verkakona í Eyjum við giftingu 1946.
Þau Jónas giftu sig 1946, eignuðust tvö börn. Þau bjuggu á Hásteinsvegi 28 og Heiðarvegi 48.
Í Gosinu 1973 bjuggu þau á Krummahólum í Reykjavík. Þau sneru til Eyja.
Jóna lést 2003.
Björg dvaldi að síðustu í Hraunbúðum við Dalhraun.
Hún lést 2008.
I. Maður Bjargar, (5. október 1946), var Jónas Jónsson bifreiðastjóri, f. 11. janúar 1924 í Ásnesi, d. 15. mars 2003.
Börn þeirra:
1. Eygerður Anna Jónasdóttir húsfreyja, f. 17. febrúar 1947. Maður hennar Þorsteinn Gísli Þorsteinsson.
2. Ingimar Jónasson bifreiðastjóri í Svíþjóð, f. 16. ágúst 1952. Kona hans Fríða Sverrisdóttir.
Heimildir
- Samantekt: Víglundur Þór Þorsteinsson.
- Íslendingabók.
- Morgunblaðið 4. október 2008. Minning.
- Prestþjónustubækur.
- Þjóðskrá 1986.
Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.