„Blik 1969/Minningar þriggja“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
(6 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum)
Lína 1: Lína 1:
[[Mynd:Sigurgeir Halldór Adólfsson.jpg|thumb|300px|''Sigurgeir Halldór Adólfsson, f. 24. des. 1959, d. 18. ágúst 1967. Foreldrar: [[Adólf Sigurgeirsson]], járnsm., og kona hans, [[Anna Jenný Marteinsdóttir]], [[Grænahlíð|Grænuhlíð]] 25.'']]
[[Blik 1969|Efnisyfirlit 1969]]




[[Mynd:Blik 1969 178 2.jpg|thumb|Vigfús Adólfsson, f. 18, ágúst 1955, d. 21. júlí 1967. Foreldrar: [[Adólf Óskarsson]], pípulagningarm. og kona hans,
[[Ásta Vigfúsdóttir]], Heiðarvegi 50.]]


[[Mynd:Blik 1969 179.jpg|thumb|Jón Viðar Sigurðsson, f. 27. marz 1959, d. 8. sept. 1967. Foreldrar: [[Sigurður Jónsson]] skipstjóri og kona hans, [[Kristborg Jónsdóttir]], [[Hásteinsvegur 53|Hásteinsvegi 53]].]]
<center>[[Þorsteinn Lúther Jónsson|ÞORSTEINN L. JÓNSSON]]:</center>
 
 
<big><big><big><center>Minning þriggja</center> </big></big>
 
 
<center>[[Mynd:Sigurgeir Halldór Adólfsson.jpg|ctr|200px]]</center>
 
 
''Sigurgeir Halldór Adólfsson, f. 24. des. 1959, d. 18. ágúst 1967. Foreldrar: [[Adólf Sigurgeirsson]] járnsmiður og kona hans, [[Anna Jenný White  Marteinsdóttir|Anna Jenný Marteinsdóttir]], Grænuhlíð 25.''
 
 
<center>[[Mynd: Vigfús Adólfsson.jpg|ctr|200px]]</center>
 
 
''Vigfús Adólfsson, f. 18. ágúst 1955, d. 21. júlí 1967. Foreldrar: [[Adólf Óskarsson]] pípulagningamaður og kona hans [[Ásta Vigfúsdóttir]], Heiðarvegi 50.''
 
 
 
<center>[[Mynd: Jón Viðar Sigurðsson.jpg|ctr|200px]]</center>
 
 
''Jón Viðar Sigurðsson, f. 27. marz 1959, d. 8. sept. 1967. Foreldrar: [[Sigurður Jónsson (skipstjóri)|Sigurður Jónsson]] skipstjóri og kona hans, [[Kristborg Jónsdóttir]], Hásteinsvegi 53.''
 


Þessir þrír ungu piltar létust með stuttu millibili. Vigfús og Jón Viðar af slysförum, en Sigurgeir Halldór á sóttarsæng.
Þessir þrír ungu piltar létust með stuttu millibili. Vigfús og Jón Viðar af slysförum, en Sigurgeir Halldór á sóttarsæng.
Lína 12: Lína 33:
Við fráfall þessara ungu vina varð ljóð þetta til og er tileinkað þeim öllum jafnt og sem einn væri.
Við fráfall þessara ungu vina varð ljóð þetta til og er tileinkað þeim öllum jafnt og sem einn væri.


:Við dagsbrún dagur rís,
::::::::::Við dagsbrún dagur rís,
:þinn, Drottinn, ljómi skín,
::::::::::þinn, Drottinn, ljómi skín,
:er almættisins opinberast
::::::::::er almættisins opinberast
:undrin þín.
::::::::::undrin þín.
:Þú skapar liljulauf
::::::::::Þú skapar liljulauf
:og lauksins gróðurmátt
::::::::::og lauksins gróðurmátt
:og blíðri andar blessun þinni
::::::::::og blíðri andar blessun þinni
:á barnið smátt.
::::::::::á barnið smátt.


:Hvert daggartárið tært,
::::::::::Hvert daggartárið tært,
:sem titrar degi mót,
::::::::::sem titrar degi mót,
:fær eðalsteinsins aðalsglit
::::::::::fær eðalsteinsins aðalsglit
:við innstu rót.
::::::::::við innstu rót.
:Og tárin okkar tær,
::::::::::Og tárin okkar tær,
:af tryggð sem fellum hér,
::::::::::af tryggð sem fellum hér,
:þau gæða okkur göfgri þrá
::::::::::þau gæða okkur göfgri þrá
:að gefast þér.
::::::::::að gefast þér.


:Þú, Guð, ert ljóssins líf,
::::::::::Þú, Guð, ert ljóssins líf,
:þitt líf með brosi skín, -
::::::::::þitt líf með brosi skín, -
:í litlu barni birtast okkur
::::::::::í litlu barni birtast okkur
:brosin þín.
::::::::::brosin þín.
:Við fyrstu spor er spurt,
::::::::::Við fyrstu spor er spurt,
:hvert sporin leiði hann,
::::::::::hvert sporin leiði hann,
:hvort lífið megi láni krýna
::::::::::hvort lífið megi láni krýna
:lítinn mann.
::::::::::lítinn mann.


:Hann er sem blómið blítt,
::::::::::Hann er sem blómið blítt,
:sem brosir glatt og hreint
::::::::::sem brosir glatt og hreint
:og ilmar jafnframt angansætt,
::::::::::og ilmar jafnframt angansætt,
:en engum meint.
::::::::::en engum meint.
:Hann öllu fögru ann
::::::::::Hann öllu fögru ann
:og elskar sól og vor.
::::::::::og elskar sól og vor.
:Að elska er hans innsta þrá
::::::::::Að elska er hans innsta þrá
:hvert ævispor.
::::::::::hvert ævispor.


:Og björtu brosin hans,
::::::::::Og björtu brosin hans,
:þau benda glöggt þar á,
::::::::::þau benda glöggt þar á,
:að Guð í honum eigi ítök,
::::::::::að Guð í honum eigi ítök,
:ekki fá,
::::::::::ekki fá,
:því innra auðlegð býr,
::::::::::því innra auðlegð býr,
:sem andans þroska fær,
::::::::::sem andans þroska fær,
:af því að vilja vera bróðir
::::::::::af því að vilja vera bróðir
:vinakær.
::::::::::vinakær.


:Við þökkum góða gjöf.
::::::::::Við þökkum góða gjöf.
:Hann glæddi okkar hag
::::::::::Hann glæddi okkar hag
:og vakti okkur vonarstjörnu
::::::::::og vakti okkur vonarstjörnu
:og vonarlag,
::::::::::og vonarlag,
:að langa framtíð fram
::::::::::að langa framtíð fram
:hann fengi að lifa hér,
::::::::::hann fengi að lifa hér,
:í drengja röskra settur sveit
::::::::::í drengja röskra settur sveit
:og sóma sér.
::::::::::og sóma sér.


:En sköpum hér er skipt,
::::::::::En sköpum hér er skipt,
:það skiljast leiðir nú,
::::::::::það skiljast leiðir nú,
:en gef oss trú, sem treystir þér,
::::::::::en gef oss trú, sem treystir þér,
:er tekur þú.
::::::::::er tekur þú.
:Nú deprast dagsins ljós
::::::::::Nú deprast dagsins ljós
:við drengsins héðanferð,
::::::::::við drengsins héðanferð,
:en náð þín gefi nýjan dag
::::::::::en náð þín gefi nýjan dag
:með nýrri gerð.
::::::::::með nýrri gerð.


:Þótt stund hans yrði stutt,
::::::::::Þótt stund hans yrði stutt,
:er stóð hann hérna við,
::::::::::er stóð hann hérna við,
:annars heims hann unir dátt
::::::::::annars heims hann unir dátt
:við ástríkið.
::::::::::við ástríkið.
:Við þangað saman byggjum
::::::::::Við þangað saman byggjum
:úr bænarlogans glóð,  
::::::::::úr bænarlogans glóð,  
:brú er hvelfist ofar harmasút
::::::::::brú er hvelfist ofar harmasút
:og heljarslóð.
::::::::::og heljarslóð.


Séra [[Þorsteinn Lúther Jónsson]]
:::::::::Séra [[Þorsteinn Lúther Jónsson]]


{{Blik}}
{{Blik}}

Núverandi breyting frá og með 10. desember 2016 kl. 11:55

Efnisyfirlit 1969


ÞORSTEINN L. JÓNSSON:


Minning þriggja


ctr


Sigurgeir Halldór Adólfsson, f. 24. des. 1959, d. 18. ágúst 1967. Foreldrar: Adólf Sigurgeirsson járnsmiður og kona hans, Anna Jenný Marteinsdóttir, Grænuhlíð 25.


ctr


Vigfús Adólfsson, f. 18. ágúst 1955, d. 21. júlí 1967. Foreldrar: Adólf Óskarsson pípulagningamaður og kona hans Ásta Vigfúsdóttir, Heiðarvegi 50.


ctr


Jón Viðar Sigurðsson, f. 27. marz 1959, d. 8. sept. 1967. Foreldrar: Sigurður Jónsson skipstjóri og kona hans, Kristborg Jónsdóttir, Hásteinsvegi 53.


Þessir þrír ungu piltar létust með stuttu millibili. Vigfús og Jón Viðar af slysförum, en Sigurgeir Halldór á sóttarsæng. Það féll í minn hlut að jarðsyngja þá, en slíkar athafnir snerta okkur prestana djúpt. Þær verða aldrei að atvinnuíþrótt, eins og sumir halda. Þar hefur viðkvæmnin völdin og þá kemst ekkert þvílíkt að.

Við fráfall þessara ungu vina varð ljóð þetta til og er tileinkað þeim öllum jafnt og sem einn væri.

Við dagsbrún dagur rís,
þinn, Drottinn, ljómi skín,
er almættisins opinberast
undrin þín.
Þú skapar liljulauf
og lauksins gróðurmátt
og blíðri andar blessun þinni
á barnið smátt.
Hvert daggartárið tært,
sem titrar degi mót,
fær eðalsteinsins aðalsglit
við innstu rót.
Og tárin okkar tær,
af tryggð sem fellum hér,
þau gæða okkur göfgri þrá
að gefast þér.
Þú, Guð, ert ljóssins líf,
þitt líf með brosi skín, -
í litlu barni birtast okkur
brosin þín.
Við fyrstu spor er spurt,
hvert sporin leiði hann,
hvort lífið megi láni krýna
lítinn mann.
Hann er sem blómið blítt,
sem brosir glatt og hreint
og ilmar jafnframt angansætt,
en engum meint.
Hann öllu fögru ann
og elskar sól og vor.
Að elska er hans innsta þrá
hvert ævispor.
Og björtu brosin hans,
þau benda glöggt þar á,
að Guð í honum eigi ítök,
ekki fá,
því innra auðlegð býr,
sem andans þroska fær,
af því að vilja vera bróðir
vinakær.
Við þökkum góða gjöf.
Hann glæddi okkar hag
og vakti okkur vonarstjörnu
og vonarlag,
að langa framtíð fram
hann fengi að lifa hér,
í drengja röskra settur sveit
og sóma sér.
En sköpum hér er skipt,
það skiljast leiðir nú,
en gef oss trú, sem treystir þér,
er tekur þú.
Nú deprast dagsins ljós
við drengsins héðanferð,
en náð þín gefi nýjan dag
með nýrri gerð.
Þótt stund hans yrði stutt,
er stóð hann hérna við,
annars heims hann unir dátt
við ástríkið.
Við þangað saman byggjum
úr bænarlogans glóð,
brú er hvelfist ofar harmasút
og heljarslóð.
Séra Þorsteinn Lúther Jónsson