„Saga Vestmannaeyja II./ III. Atvinnuvegir, 3. hluti, framhald 3“: Munur á milli breytinga

Vélbátaflotanum var lagt á innri höfninni. Bátar voru fyrst látnir liggja við eigin legufæri, um 15 metra langar keðjur. Sleit bátana þá upp í veðrum. 1908 voru landfestar lagðar eftir botninum og bátarnir festir með minni keðjum. Leiðarljós voru sett upp á [[Sjóbúðarhóll|Sjóbúðarhól]] og upp af [[Skildingafjara|Skildingafjöru]], en áður hafði ljós verið haft uppi, þegar skip komu að í dimmu.<br>

Lítil skipakví hafði verið byggð hér vestan undir [[Kleifar|Kleifum]] um 1880. Var hún ætluð þilskipum. Sér lítt til hennar nú.¹)<br>

Elzta höfnin hér var við [[Hafnareyri]]. Lágu skipin á hafnarlegunni festum bundin í báða enda. Var vestari taugin fest í akkeri innan við [[Leið]]ina, en hin í [[Hringskerið]]. Sjást þessa menjar enn í skerinu, sem fyrir löngu er komið í sjó og bryddir aðeins á því um stórstraumsfjöru. Skip máttu eigi rista djúpt til þess að geta komist inn á þessa höfn, 11 fet var hámarkið, og er þess getið á síðari hluta 18. aldar.²) Síðar var skipalegan færð inn á [[Botninn|Botn]]. Til þess að komast þangað inn, máttu kaupskipin sæta sjávarföllum og þræða inn örmjótt sund milli [[Eyrarháls|Eyrarhálsins[[ og [[Steinninn|Steinsins]] og varð að snúa skipum á inn- og útsiglingu norður fyrir [[Hrognasker]]. Steinrifið var 17 faðma langt og 3 álna djúpt með fjöru, frá Eyrartanganum hliðhallt út á Hrognasker. Annað sandrif var í útsuður frá Eyrarhálsinum, [[Hnykill]]inn, svo að þræða varð örmjóan ál milli sandrifsins og [[Eyraroddi|Eyraroddans]]. Þar fyrir innan er höfnin. Töluverð hætta stafaði og skipum af kastvindum frá [[Kleifar|Kleifum]] og [[Klettaskörð]]um. Steinninn á Leiðinni hafði borizt þangað með hafróti 1836. Var hann mikill farartálmi skipum. Uppdráttur er til af höfninni frá 1840 og lýsing hafnsögumanna.³) Steinninn var tekinn burtu úr siglingaleið 1928, en árinu áður hafði verið rutt burtu sandrifinu fyrir innan Leið. Siglingaleiðin hefir verið dýpkuð mjög og breikkuð og er orðin fær stærstu skipum, en sæta verður sjávarföllum. Strandferðaskipin koma ekki inn til stórmikils baga fyrir eyjamenn. Stór flutningaskip geta legið hér.<br>

Fram af verzlunarstöðunum þrem voru litlar trébryggjur, er í fyrstu hafa náð skammt fram. Við þær lentu uppskipunarbátar. Bryggjur þessar voru reistar á hlöðnum steinbúlkum. Þær höfðu smám saman verið lengdar og endurbættar, og að síðustu var búið að koma upp steinbryggjum. Eigandi [[Godthaabsverzlun]]ar ([[Gísli J. Johnsen]]) lét gera stóra steinbryggju, fyrstu eiginlegu bryggjuna, nokkru eftir aldamótin, og var hún stækkuð mikið síðan. Við hana gátu lagzt millilandaskip.<br>