„Blik 1969/Hjónin Sigfús og Jarþrúður Johnsen“: Munur á milli breytinga

Anna Sigríður, dóttir hjónanna, Árna og Steinunnar, var snemma gjörvilegur kvenkostur. Hálfþrítug að aldri varð hún heitmey [[Jóhann J. Johnsen|Jóhanns J. Johnsen]] á Vilborgarstöðum, sonar [[Guðfinna Jónsdóttir Austmann|Guðfinnu Jónsdóttur Austmann]], húsfreyju þar (sjá [[Blik 1967]]), og Jóhanns Jörgen Johnsen, verzlunarstjóra í Danska-Garði.

Jarþrúður Johnsen gekk í Kvennaskólann í Reykjavík um tvítugsaldurinn og stundaði síðan tungumálanám. Á yngri árum þótti hún hafa fagra söngrödd, háa og skæra sopranrödd. Hún lærði söng hjá frægum söngkennara í Kaupmannahöfn og söng opinberlega í Reykjavík og víðar við góðan orðstír. Eitt sinn héldu þær saman konsert í Vestmannaeyjum, frú Jarþrúður Johnsen og frú [[Anna Pálsdóttir]], píanóleikari, kona [[Sigurður Sigurðsson (lyfsali)|Sigurðar lyfsala Sigurðssonar]] í Eyjum. Mér er tjáð, að slíkir hljómleikar hafi verið hrein nýlunda í kaupstaðnum þá, aldrei átt sér stað þar fyrr.                                                  

 

Þeim fyrrverandi bæjarfógetahjónum varð ekki barna auðið. En fimm árum fyrir giftingu eignaðist Sigfús M. Johnsen dreng með Sigurveigu Sveinsdóttur smiðs Jónssonar. Það er [[baldur Johnsen|Baldur G. Johnsen]] læknir, sem er í senn stjúpsonur og fóstursonur frú Jarþrúðar Johnsen, og er mér tjáð af kunnugum, að ekki gæti samband þeirra verið innilegra og umhyggjusamara, þó að læknirinn væri skilgetinn sonur hennar. Baldur læknir er kvæntur Jóhönnu Jóhannsdóttur

Johnsen frá Möðruvöllum í Eyjafirði. Hún og frú Jarþrúður eru systradætur, enda þótt aldursmunur sé nokkur.

1. Við seljum hér með kaupanda og afsölum honum allt málverkasafn okkar, sem gjört er af Jóhannesi Kjarval listmálara, 34 málverk og myndir alls, og skal það allt nánar tilgreint hér:                                      

#Staðarfjall í Borgarfirði eystra.                                                

#Hugmynd.

7. Eignaréttur á þessum umsamda málverka- eða myndasafni færist yfir til kaupanda með samningsgjörð þessari, en safnið skal geymast og varðveitast í heimili seljenda, meðan

þeim báðum endist aldur, en afhendast kaupanda þegar að þeim látnum.                                                  

Fjórum árum áður en séra Sigurjón Þ. Árnason, sóknarprestur að Ofanleiti, fluttist burt úr Eyjum, beitti hann sér fyrir stofnun sérstaks félagsskapar, sem hafa skyldi það að marki fyrst og fremst að hlynna að Landakirkju og eigum hennar. Markmiðið var göfugt og gott svo sem vænta mátti af honum. Það munu allir bera, sem kynntust prestinum bezt. Þetta félag hlaut nafnið Kvenfélag Landakirkju, enda skipa það konur einvörðungu. Það var stofnað 16. des. 1941. Fyrsti formaður þess var kosin frú Jarþrúður Johnsen og ritari frú Þórunn Kolbeins, prestsfrú. Fyrsta verkefni félags þessa undir forustu fógetafrúarinnar var að safna fé, því að það er máttur þess, sem gera skal. Efnt var til hlutaveltna í bænum og basara ár eftir ár. Við áramótin 1944/1945 átti Kvenfélag Landakirkju 26 þúsundir króna í sérstökum framkvæmdasjóði. Mikið verkefni lá fyrir. Prýða skyldi umhverfi sóknarkirkjunnar svo sem bezt mátti verða. Á þeim árum og um langan aldur stóð Landakirkja á auðn, þar sem engin ræktun átti sér stað umhverfis hana. Girðingin, sem gerð var umhverfis hana, eftir að lokið var byggingu hennar 1778, var fyrir langa-löngu horfin. Undir forustu frú Jarþrúðar Johnsen og hinna mætu kvenna annarra, sem með henni störfuðu hér að þessum menningarframkvæmdum, var nú hafizt handa um að steypa girðingu umhverfis lóð kirkjunnar. Síðan lét Kvenfélag Landakirkju rækta alla lóðina og prýða hana blómum.

Hinn 8. marz 1946 lá fyrir fundi Kvenfélagsins bréf frá byggingarnefnd kaupstaðarins, þar sem hún leggur blessun sína yfir þessar væntanlegu framkvæmdir Kvenfélagsins. Ólafur Á. Kristjánsson frá Heiðarbrún, þáverandi bæjarstjóri í kaupstaðnum, teiknaði girðinguna eða garðinn umhverfis lóðina og skipulagði hana alla, réði gerð stallsins í henni að vestanverðu og staðsetningu myndastyttunnar um leið. Allt eru þetta hans verk gjörð í samráði við formann félagsins og stjórn þess. Þessu mikla verki var hvergi nærri lokið, þegar frú Jarþrúður Johnsen lét af formennskustarfi í Kvenfélagi Landakirkju. Þá tók við formennskunni frú Lára Ólafsdóttir Kolbeins, prestsfrú að Ofanleiti. Það hefur verið Landakirkju mikið happ og söfnuðinum í heild, að prestsfrúrnar í Eyjum hver af annarri hafa verið hlutverki sínu vaxnar í formannssæti Kvenfélagsins. Nú skipar formannssætið frú [[Júlía Matthíasdóttir]], prestsfrú.