Árni Einarsson (Vilborgarstöðum)
Árni Einarsson var bóndi á Vilborgarstöðum. Hann tók sæti á Alþingi árið 1861 og sat það þing sem varamaður séra Brynjólfs Jónssonar prests að Ofanleiti sem ekki gat mætt til þings það ár. Árni var fæddur á Vilborgarstöðum í Vestmannaeyjum þann 12. júní 1824 og lést í Reykjavík þann 19. febrúar 1899.
Foreldrar Árna voru Einar Sigurðsson (f. 1768, d. 18. mars 1852) bóndi á Vilborgarstöðum og Vigdís Guðmundsdóttir (fædd 1781, dáin 8. maí 1854). Árni kvæntist þann 15. nóvember 1848 Guðfinnu (fædd 1823, dáin 7. apríl 1897) dóttur Jóns Austmanns prests í Vestmannaeyjum og Þórdísar Magnúsdóttur. Árni starfaði sem útvegsbóndi á Vilborgarstöðum og formaður frá 1852 til æviloka. Hann stundaði jafnframt húsasmíðar og gegndi störfum hreppstjóra.
Sjá nánari upplýsingar um Árna í Bliki frá árinu 1967, Blik 1967/II. Árni meðhjálpari Einarsson
Heimildir
- Guðlaugur Gíslason: Eyjar gegnum aldirnar. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982
Frekari umfjöllun
Árni Einarsson bóndi, smiður, bátsformaður, meðhjálpari, hreppstjóri og alþingismaður á Vilborgarstöðum fæddist 12. júní 1824 á Vilborgarstöðum og lést 19. febrúar 1899.
Foreldrar hans voru Einar Sigurðsson bóndi, f. 1769, d. 18. mars 1852, og kona hans Vigdís Guðmundsdóttir húsfreyja, f. 1781, d. 8. maí 1854.
Systkini Árna voru 16. Þau, sem lifðu frumbernskuna, voru:
1. Guðmundur Einarsson, f. 1804, d. 2. september 1822 úr landfarsótt.
2. Sigurður Einarsson klénsmiður, (þ.e. málmsmiður), sjávarbóndi, f. 10. júní 1806.
3. Kristín Einarsdóttir húsfreyja í Nýjabæ, f. 5. nóvember 1817, d. 6. október 1899.
Árni ólst upp með fjölskyldu sinni. Hann varð bóndi á Vilborgarstöðum, hreppstjóri og kjörinn varaþingmaður fyrir Vestmannaeyjar 1861.
Hann var mikill jarðræktarmaður og gerði sínum hluta Vilborgarstaðajarðarinnar til góða.
Smiður var hann og stundaði nokkuð húsasmíðar.
Hann var bátsformaður og hélt til haga fræðum um fiskimið við Eyjar.
Flokksforingi var hann í Herfylkingunni. Korði hans er varðveittur á Byggðasafninu.
Á Alþingi var hann kunnastur fyrir vinnu sína að afnámi svokallaðs festugjalds á jörðum, sem var íþyngjandi almennum bændum. (Sjá nánar Sögu Vestmannaeyja: II.295, Festugjald).
Árni var sæmdur heiðurspeningi sem ætlaður var „íslenskum dugnaðarmönnum“.
Kona Árna, (15. nóvember 1848), var Guðfinna Jónsdóttir Austmann húsfreyja, f. 1823, d. 7. apríl 1897.
Börn þeirra hér:
1. Ólöf Árnadóttir, f. 29. desember 1848, dó ungbarn.
2. Sigurður Árnason, f. 19. maí 1850, d. 19. september 1853 úr „barnaveiki“.
3. Einar Árnason kennari, verslunarmaður, kaupmaður í Rvk, f. 16. október 1852, d. 16. mars 1923.
4. Sigurður Árnason, f. 16. desember 1853, d. 28. desember 1853 úr ginklofa.
5. Jón Árnason kaupmaður í Rvk, f. 24. maí 1855, d. 10. janúar 1933.
6. Sigfús Árnason tónlistarmaður, alþingismaður, f. 10. september 1856, d. 5. júni 1922.
7. Þórdís Magnúsína Árnadóttir húsfreyja, f. 6. ágúst 1859, d. 25. október 1910.
8. Lárus Matthías Árnason lyfsali í Bandaríkjunum, f. 24. júní 1862, d. 14. nóvember 1909.
9. Kristmundur Árnason, f. 2. júní 1863. Hann fór til Vesturheims 1887.
Fóstursonur Árna var sonur Guðfinnu
10. Jóhann J. Johnsen veitingamaður, kaupmaður og bóndi, einn af ættfeðrum Johnsenættarinnar.
Heimildir
- Samantekt: Víglundur Þór Þorsteinsson.
- Íslendingabók.is.
- Íslenzkar æviskrár. Páll Eggert Ólason og fleiri. Hið íslenzka bókmenntafélag 1948-1956.
- Manntöl
- Prestþjónustubækur.
- Saga Vestmannaeyja. Sigfús M. Johnsen. Ísafoldarprentsmiðja h.f. 1946.