„Blik 1939, 6. tbl./Kroki“: Munur á milli breytinga

Það var einu sinni bóndi í Landeyjunum, sem átti hest, er Kroki var kallaður. Kroki var ákaflega vitur skepna, enda þótti bónda mjög vænt um hann.<br>

Stúlkan varð að fara af baki og teyma hann heim. Um vorið kom húsbóndinn úr verinu og þótti honum Kroki fallegur. Þremur dögum seinna fór hann á sjó, og drukknaði hann í þeirri ferð. Fannst lík hans rekið á fjöru og var það flutt heim á Kroka.<br>

Halda menn að atburður þessi hafi lagzt svona í Kroka, því að hann hafði verið svo undarlegur allan veturinn, þangað til þetta skeði.<br>