„Landlyst“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
Húsið stóð við Strandveg 43b fram til ársins 1992, er það var tekið niður og friðlýst. Landlyst var byggð árið 1848 og stendur núna í sinni upprunalegu mynd á Skanssvæðinu. | Húsið Landlyst er með elstu húsum í Eyjum. Húsið stóð við [[Strandvegur|Strandveg]] 43b fram til ársins 1992, er það var tekið niður og friðlýst. Landlyst var byggð árið 1848 og stendur núna í sinni upprunalegu mynd á Skanssvæðinu. | ||
Við húsið var fyrsta fæðingarheimili á Íslandi byggt árið 1849. Húsið var byggt af [[Matthías Markússon|Matthíasi Markússyni]] snikkara og konu hans [[Sólveig Pálsdóttir|Sólveigu Pálsdóttur]] ljósmóður. | |||
Sólveig var send til ljósmæðranáms í Kaupmannahöfn og við heimkomuna var byggt fæðingarheimili við Landlyst með styrk frá danska ríkinu. Þetta kom til vegna landlægs sjúkdóms sem nefndist [[ginklofi]] (stífkrampi) og lagðist hann sérstaklega á ungabörn. Ginklofinn var skæðari í Eyjum en annars staðar hér á landi og ungbarnadauði var mikill. | |||
Sumarið 1847 kom danski læknirinn A. [[Schleisner]] til Eyja, sendur hingað af danska ríkinu til að takast á við þennan faraldur. Schleisner og Sólveig tóku upp samvinnu og tókst þeim að útrýma ginklofanum á ótrúlega skömmum tíma. | |||
Útgáfa síðunnar 10. júní 2005 kl. 12:09
Húsið Landlyst er með elstu húsum í Eyjum. Húsið stóð við Strandveg 43b fram til ársins 1992, er það var tekið niður og friðlýst. Landlyst var byggð árið 1848 og stendur núna í sinni upprunalegu mynd á Skanssvæðinu. Við húsið var fyrsta fæðingarheimili á Íslandi byggt árið 1849. Húsið var byggt af Matthíasi Markússyni snikkara og konu hans Sólveigu Pálsdóttur ljósmóður. Sólveig var send til ljósmæðranáms í Kaupmannahöfn og við heimkomuna var byggt fæðingarheimili við Landlyst með styrk frá danska ríkinu. Þetta kom til vegna landlægs sjúkdóms sem nefndist ginklofi (stífkrampi) og lagðist hann sérstaklega á ungabörn. Ginklofinn var skæðari í Eyjum en annars staðar hér á landi og ungbarnadauði var mikill. Sumarið 1847 kom danski læknirinn A. Schleisner til Eyja, sendur hingað af danska ríkinu til að takast á við þennan faraldur. Schleisner og Sólveig tóku upp samvinnu og tókst þeim að útrýma ginklofanum á ótrúlega skömmum tíma.