Blik 1969/Minningarnar

MAGNÚS Þ. JAKOBSSON

Minningarnar

( Sonnetta )

Ég bind í huga bjartar, liðnar tíðir,

er bárugjálfur lék við fjörusandinn,

og jörðin hvít, en aðeins svalur andinn,

sem andlit strauk, að glaðir voru lýðir.

Og barnahópar bæjunum af, fríðir,

sér brugðu’ á leik í snjónum, það var gaman,

og léku sér hin ljúfu kvöld þar saman,

er lífið hló, — en haldið heim um síðir.

Stjörnuljósin blikuðu í blænum,

og bjartur máni skein í sínu veldi,

og töfrum sló á fjall og fjörusteina.

Ljómi þeirra lyfti litla bænum,¹

sem lá þar hljóður vafinn vetrarfeldi,

svo langt, að mátti hann af hafi greina.

¹ Þ. e.: þorp.