Áttundi áratugurinn

Útgerð á 20. öld

• Fyrsti áratugurinn
• Annar áratugurinn
• Þriðji áratugurinn
• Fjórði áratugurinn
• Fimmti áratugurinn
• Sjötti áratugurinn
• Sjöundi áratugurinn
• Áttundi áratugurinn
• Níundi áratugurinn
• Tíundi áratugurinn

Á áttunda áratugnum minnkaði bátafloti Vestmannaeyinga niður í 63 skip og hafði sú tala aldrei verið lægri, en tonnatalan jókst á þessum árum um 2.931 tonn, og réð þar mestu tilkoma skuttogaranna og stærri skipa sem keypt höfðu verið til loðnuveiða.

Skuttogarar koma til sögunnar

Togaraútgerð hófst að nýju frá Vestmannaeyjum árið 1973 eftir nær 20 ára hlé.

Vestmannaey

Fyrstir til að kaupa skuttogara voru útgerðir Bergs Ve 44 eigendur Kristinn Pálsson og Sævald Pálsson og Hugins Ve 55 eigandi Guðmundur Ingi Guðmundsson ásamt skipstóranum Eyjólfi Péturssyni er þeir létu smíða b/v Vestmannaey VE-54 fyrir sig í Japan árið 1972, en til landsins kom skipið fyrri hluta árs 1973.

Klakkur

Síðar kom skuttogarinn Klakkur, sem smíðaður var í Póllandi. Skip þessi voru 462 og 488 tonn að stærð.

Með þessum kaupum hófst blómleg togaraútgerð frá Vestmannaeyjum.

Truflun vegna eldgoss

Öðlingur VE-202 kominn í höfn 1973.

Á vertíðinni 1973, eftir að eldgosið hófst á Heimaey, var ringulreið í útgerð Vestmannaeyjaflotans. Bátarnir hrökkluðust úr heimahöfn sinni og dreifðust á hafnir á Suður- og Suðvesturlandi. Voru þeir gerðir þaðan út yfir vetrarmánuðina og fram á haust, að sjálfsögðu við mun erfiðari aðstæður en þeir höfðu í heimahöfn sinni.

Loðnu landað í gosinu

Á meðan gosinu stóð var samt sem áður landað hér í Eyjum 23.300 tonnum af loðnu og brætt fram á vor.