Sigfús Maríus Johnsen

Sigfús Maríus Jóhannsson Johnsen bæjarfógeti og sýslumaður fæddist í Eyjum 28. marz 1886 og lézt 9. júní 1974.
Foreldrar: Jóhann Jörgen Johnsen, f. 1847 og k.h. Anna Sigríður Árnadóttir, f. 1855.

Sigfús varð stúdent 1907, cand. phil. í Kaupmannahöfn 1908, lauk lögfræðiprófi frá Háskólanum í K.höfn 1914, varð yfirdómslögmaður 1914-18.

Sigfús var aðstoðarmaður í Stjórnarskrifstofu Íslands í K.höfn um skeið að loknu prófi. Hann var settur dómari tímabundið í Vestmannaeyjum 1916. Hann kenndi við unglingaskóla Björns H. Jónssonar í Eyjum 1916-17, var stundakennari við Verzlunarskólann og kenndi verzlunarrétt 1922-25, kenndi við Iðnskólann í Rvk 1925-40. Settur var hann dómari í Eyjum 1916, var fulltrúi í Stjórnarráðinu 1917-40, hæstaréttarritari 1929-36 og sá um útgáfu hæstaréttardóma og vann jafnframt við Hagstofu Íslands. Honum var falið 1924 að hafa eftirlit með fiskveiðilöggjöfinni frá 1922 og dvaldist þá um hríð norðanlands; settur sama ár setufógeti og setudómari í Skagafirði í ýmsum málum. Var endurskoðandi Áfengisverzlunar Ríkisins 1924-28, kosinn var hann í lóðamerkjadóm Reykjavíkur 1929.

Sigfús var skipaður bæjarfógeti í Eyjum 11. október 1940 og gegndi starfanum til 1949. Fluttist hann þá til Reykjavíkur og starfaði sem fulltrúi í fjármálaráðuneytinu til 1957. Síðar var hann þrjú ár í Danmörku við fræðistörf, einkum rannsóknir á ættum Íslendinga í Danmörku.

Sigfús var mikill fræðimaður um sögu Eyjanna og mannlíf þar. Nefna má stærsta verk hans:

1. Saga Vestmannaeyja í tveim bindum, gefið út 1946 og endurútgefið ljósprentað 1989.

Þá má nefna:

1. Kláus Eyjólfsson lögsagnari, 300 ára minning, 1927.
2. Þættir úr menningarsögu Vestmannaeyja í Andvara 1927-29.
3. Hákarlaveiðar í Vestmannaeyjum, í sama 1932.
4. Um menn, sem hrapað hafa í björgum í Vestmannaeyjum, í Blöndu IV.
5. Greinar í Lesbók Morgunblaðsins, einkum varðandi sögulegan fróðleik úr Eyjum.
6. Fyrstu mormónarnir, sem skírðir voru á Íslandi, í Bliki 1961.
7. Ættir Íslendinga í Danmörku (í handriti).
8. Ættir Vestmannaeyinga (í handriti).
9. Rit um barnafræðslu á Íslandi 1910-1920 (í handriti).
10. Ferðaþættir í Fálkanum.
    

Auk þessa skrifaði hann skáldsögur:
Herleidda stúlkan, 1960.
Uppi var Breki, 1968.
Hann reit sjálfsævisögu sína:
Yfir fold og flæði, 1972.

Maki I, barnsmóðir: Sigurveig Guðrún Sveinsdóttir, f. 1887.
Barn: Baldur Garðar Johnsen, f. 1910.
Maki II (12. júní 1915): Jarþrúður Pétursdóttir, f. 3. júní 1890, d. 9. október 1969.
Foreldrar: Pétur prestur á Hálsi í Fnjóskadal, síðar á Kálfafellsstað í Suðursveit, f. 12. júní 1850, d. 28. apríl 1926, Jóns dómstjóra Péturssonar prests á Víðivöllum Péturssonar og fyrri konu Jóns dómstjóra, Jóhönnu Sofíu Bogadóttur stúdents að Staðarfelli, Benediktssonar. Móðir Jarþrúðar og kona Péturs prests var Helga Skúladóttir á Sigríðarstöðum Kristjánssonar.
Þau Jarþrúður og Sigfús eignuðust ekki börn.

Heimildir:

• Upphaflega grein skrifaði Víglundur Þór Þorsteinsson.
• Brynleifur Tobíasson: Hver er maðurinn? Reykjavík: Fagurskinna, 1944.
• Íslenzkir samtíðarmenn. Reykjavík: Bókaútgáfan Samtíðarmenn, 1965-1967.
• Páll Eggert Ólason: Íslenzkar æviskrár. Reykjavík: Hið íslenzka bókmenntafélag, 1948-1976.
• Kennaratal á Íslandi. Reykjavík: Prentsmiðjan Oddi H.F., 1958-1988.