Í brekkunni

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 18. ágúst 2006 kl. 09:23 eftir Daniel (spjall | framlög) Útgáfa frá 18. ágúst 2006 kl. 09:23 eftir Daniel (spjall | framlög)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakk Fara í leit
Þjóðhátíðarlag
1988 1989 1990

Lagið Í brekkunni var Þjóðhátíðarlagið árið 1989.

Þegar ágústnóttin nálgast
nýt ég þess að vera til.
Tæli fram í hugann horfna
huldumey.
Að vera með í Dalnum
er það eina sem ég vil.
Þá er gleðin fölsknalaus
á Heimaey.
Með rómantík og reyktan lunda
rölti ég til vinafunda.
Ástin enn í gömlum garpahjörtum býr.
ar er mannsins mýkt og gæska.
Þar er undur fögur æska
enn í dag að yrkja lífsins ævintýr.
Í Brekkunni er sungið dátt
um hetjudáð og höf.
Gullkornin sem Geiri og Ási
færðu oss að gjöf.
Um ástir, víf og villta strengi
um stranga sókn og góða drengi
og hetjudáð á ystu nöf.
Um bjarta von hjá blíðum meyjum
perlurnar hans Árna úr Eyjum
og ofurmenni eins og Binna í Gröf.
Ég raula Bjartar vonir vakna
vökva sálina og sakna
einhvers sem ég veit, að er hér eflaust enn.
Um Dalinn þrumukátur dansa og augun í þér glansa
undir Fjósakletti af ást ég innan brenn.


Lag: Jón Ólafsson
Texti: Bjartmar Guðlaugsson