Ritverk Árna Árnasonar/Kveðið við Kötlu og fleira

Úr fórum Árna Árnasonar

Starf Árna á Vestmannaeyjaradíó fólst ekki einungis í samskiptum við flotann, heldur var oft um fjarskipti við land að ræða, eins og t.d. var í júní 1955, þegar rannsóknarleiðangur undir stjórn Sigurðar Þórarinssonar jarðfræðings hélt á Mýrdalsjökul til rannsókna á Kötlu. Þeir voru í talstöðvarsambandi við Vestmannaeyjaradíó allan tímann. Þegar þeim leiðangri var um það bil að ljúka, fengu leiðangursmenn eftirfarandi kveðju frá Árna Árnasyni (Eyjar og úteyjalíf – Úrval verka Árna Árnasonar símritara frá Grund. Sögufélag Vestmannaeyja í samstarfi við Safnahús Vestmannaeyja 2012):

Kötlufarar, Mýrdalsjökli. – Frá VM radio.

Það mun ekki heiglum hent

hjá að gista Mýrdals-Kötlu,

þó bóndann hafi burtu sent

og brosi, rúin hverri pjötlu.

Þessu var að sjálfsögðu ekki látið ósvarað og til baka kom þetta, bókað hjá Vm-radíó:
Eftirfarandi kveðja móttekin á VM radio kl. 18:30 21.6. frá snjóbílnum R-345, staddur á miðjum Mýrdalsjökli, vestan við Kötlu:

Njótum lífsins ekki um of,

er það bagi,

að hlýrra skuli Kaldaklof

en Kötlumagi.

S. Þórarinsson o.fl.

Áfram héldu leiðangursmenn að senda ljóðmæli

til símritarans í Vestmannaeyjum. Næst kom þetta

og fyrst vikið að umræðu um landsmál,

áður en sagt er frá líðan leiðangursmanna:

Sparnað kunnum mjög að meta,

mun nú borgið landsins högum,

ef að þingmenn okkar éta

aðeins snjó á tyllidögum.

Liggjum undir háum hól

í hlé´i fyrir norðan gjóstum,

nú er þerrir, nú er sól,

nú er gott á Kötlubrjóstum.

Og síðasta sendingin frá þeim félögum

á jöklinum var þannig, og vistin greinilega

orðin erfið á jöklinum:

Kúrum hér í krapi og snjó,

klén er matarlystin.

Erum kverkaþurrir þó,

þykir blautleg vistin.

Jón Eyþórsson, Sigurður Þórarinsson

Sigurjón Rist, Guðmundur Jónasson, Jean Martin.

★

Gamli kakósöngurinn á Klifinu.

Uppi á Klifinu sælt er að sitja,

þegar sólin á himninum skín,

Vínarpylsur og brauðið að brytja,

því bæði hafa þau D-vítamín.

Frammi á brúninni Slommubjartur slæpist

og stelur myndum af litfögrum fýl.

Hvernig færi, ef drengurinn dræpist?

Það yrði að drasla honum strax heim í bíl.

Gísli mundi grafa honum holu,

Geiri mundi semja einn brag,

gæðamennið Gvendur í Volu

gjöra mundi steinsteypulag

yfir hans Slommbjartar snarla

sem var sniðugur drengur og klár.

En vér hyggjum í heiminum varla

myndi hrynja eitt einasta tár.

(Höfundur og tilefni óþekkt)

Úr fórum Árna Árnasonar, efnisyfirlit