Blik 1969/Lausavísur

Hlustað á stiórnmálaumræður

Ennþá get ég áheyrn veitt

endalausri dellu.

Oft mig hefur aðeins þreytt

andríkið frá Hellu.

H. St.

Á þorrablóti Austfirðinga
Br. E. til H. St.:

Hér er vísa um stýrimann, sem stóð

í stöðu sinni eftir beztu getu.

H. St.:

Hafsteinn í sig hangikjötið tróð,

heillaður af Báru, Villu og Betu.

(Þær gengu til beina á þorrablótum).

Meðan sjómannaverkfallið stóð yfir á s.l. vetri, sendi einn af hagyrðingum bæjarins Bliki þessa vísu:

Dimmt er í álinn, dökk eru skýin,

dauft er fólkið á götunum hér.

Peningalánin leið eru' og lýgin, -

ljótt er það maður, og bví er nú verr.

M. Þ. J.

Rithöfundur gisti Eyjar og þóttist var við vofur í svefnherberginu. Um þær skrifaði hann í bók með efni úr Eyjum.

Síðar gisti E. S. í sama herberginu. Þegar hann hvarf úr Eyjum, kvað hann:

Hér hafa ýmsir áður gist

og arkað seint á fætur.

Jökull átti hér vota vist

og vofur sá um nætur.

Þeir Br. og Hafst. voru spurðir um viðhorfið til stuttu pilsanna.
Br. E.:

Þótt ég fyrir ærinn aldur

ætti að vera gegnum kaldur,

af ástarþrá ég ennþá smittast

alltaf þegar pilsin styttast.

H. St.:

Þó að hylji fætur föt,

freistingin mig kvelur,

þarna er betra kálfakjöt

en Kaupfé1agið selur.

Eitt sinn ræddu þeir hagyrðingarnir Brynjólfur Einarsson og Ágúst Benónýsson um háttinn Kolbeinslag.
Síðan sendi Ágúst Brynjólfi þennan fyrri hluta og óskaði eftir botni:

Á.B.:

Kindur svangar sækja í þang,

sjávarflæði er þeim skæð.

B.E.:

Ýmsir flangsa feigðargang

fyrir gæði hugum stæð.

Þverstaða aldursins

Það er furðu fyrirbæri

að finnast æskukjörin bág.

Óska þó að ekkert væri

öðruvísi nú en þá.

B.E. Til átthaganna andinn leitar

Þó að hér í fylgd með fólki góðu

fest ég hafi í Vestmannaeyjum yndi,

en í gegnum minninganna móðu

mótar alltaf fyrir Hólmatindi.

(Brynjólfur Einarsson er Eskfirðingur,
svo sem kunnugt er).

Til Hilmars aflakóngs

Helztan kjósum heiðurskarl

Hilmar Rósu, sveinar;

Oft til sjós fer aflajarl,

ört þótt frjósi hleinar.

Hafsteinn Stefánsson.