Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Rauðpilsa

Rauðpilsa.

Einhverju sinni voru menn að taka gröf í vesturhluta Landakirkjugarðs. Skömmu eftir að þeir höfðu stungið svörðinn af, komu þeir ofan á kvenmannslík. Var það klætt rauðu pilsi og með rauða sokka á fótum. Einn þeirra, sem unnu að greftinum, og átti heima fyrir ofan Hraun, hafði þá sagt í galsa, að gaman mundi að eiga vingott við þessa. Höstuðu hinir á hann, því að þeim þótti óvarlega talað. Hættu þeir síðan við að taka gröfina á þessum stað og grófu annars staðar.
Kvöld eitt nokkru seinna fór hinn galsafulli maður einhverra erinda niður í Sand. Kom hann ekki fram um kvöldið og fannst ekki fyrri en daginn eftir skammt frá kirkjugarðinum. Lá hann þar rænulaus á veginum. Segja sumir, að hann kæmi ekki til rænu aftur, en aðrir segja, að hann hafi frá því sagt, að hann hefði fyrir hitt kvenmanninn, sem grafið var ofan á í kirkjugarðinum, og hefði hún leikið hann svona grátt.
Þetta átti að hafa borið við fyrir löngu.

• Efnisyfirlit: Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum