Blik 1951/Skýrsla um garðrækt

Efnisyfirlit 1951

Skýrsla um garðrækt

SKÝRSLA
um skólagarðrækt bæjarstjórnar Vestmannaeyja sumarið 1950.

Bæjarstjórn Vestmannaeyja samþykkti einróma á fundi sínum, 21. apríl 1950 tillögu þess efnis, að fela Fræðsluráði og skólastjórunum að athuga möguleika á að stofna til skólagarðræktar þá um vorið. Þetta var gert.
Leitað var eftir hug barna og foreldra þeirra um þátttöku í þessu verki, og gáfu sig fyrst fram 28 börn á aldrinum 10—14 ára.
Trúnaðarmenn bæjarstjórnar um framkvæmd þessa verks töldu heppilegast, að garðrækt þessi yrði jafnframt forræktun fyrir kúabú bæjarins, og skyldi því garðlandið valið með hliðsjón af því og bæjarsjóður greiða brot á landinu og áburð í það.
Garðalandið var því valið í útjaðri Dalabúslandsins, í hlíðinni austur af Dalabænum gegnt suðvestri.
Fyrst vann ýta að því að jafna landið. Síðan var það plægt og herfað.
Eftir vinnslunni á landinu var lengi biðið, vegna þess að hana þurfti að kaupa að, en annríki og þarfir margra á notkun jarðræktarverkfæranna tafði framkvæmdir.
Morguninn 8. júní var loks lokið við að herfa garðlandið og hófst þá þegar niðursetning kartaflna.
Unnir voru yfir 2000 m² lands, en notaðir til garðræktar að þessu sinni 1000 m² af því.
20 börn tóku nú þátt í starfinu, 15 stúlkur og 5 drengir, þar af helmingurinn 10—11 ára börn.
Um helmingur barnanna lagði sjálfur til útsæði frá heimilum sínum. Handa hinum hafði útsæði verið keypt frá Grænmetisverzlun ríkisins.
Sett var grunnt, sérstaklega vegna þess hve mjög var áliðið.
Í júlí var síðan hreykt upp að kartöflugrösunum og að þeim hlúð eftir föngum.

Kartöflurmnar teknar upp.

Börnin tóku upp kartöflurnar 18. og 19 sept. og fengu samtals 16 tunnur, sem skipt var milli þeirra að jöfnu í þetta sinn, þó að þau létu ekki í té jafnmikla vinnu í tímatali.
Börnin virtust hafa mikla ánægju af þessu starfi og unnu af áhuga og vinnugleði. Þau færðu skýrslur yfir vinnuna, áburðarmagn, bil milli raða o.fl., sem hverjum einum er nauðsynlegt að vita, sem garðrækt stundar.
Þá var nokkrum stundum varið til þess að kenna börnunum að þekkja jurtir og helztu hluta þeirra. Í sambandi við slíkt garðræktarstarf gefst tilvalið tækifæri til að kynna börnunum hinn lifandi gróður á þessum tíma árs, nöfn jurta, byggingu, gerð og starfsemi. Sú fræðsla er jafnan nokkrum erfiðleikum háð á veturna í skólanum, en auðveld með garðræktarstarfinu.
Ég óska að geta þess, að garðræktarstarfið með börnunum veitti mér mikla ánægju. Olli þar mestu um áhugi þeirra, vinnugleði og námfýsi. Starfið styrkti bjargfasta trú mína á æskulýðinn og móðurmoldina, ef við aðeins skiljum, viljum og framkvæmum.
Vona ég, að bæjarstjórnin láti hér ekki staðar numið í þessum efnum, heldur láti halda áfram þessu garðræktarstarfi og auka það.

Vestmannaeyjum, 25. sept 1950.

Þorsteinn Þ. Víglundsson.

---

Kartöflurnar mínar

Ég borðaði nýjar kartöflur í dag, en það er nú ekkert sérstakt, því að ég borða kartöflur á hverjum degi. En þessar kartöflur voru nú samt öðruvísi en aðrar kartöflur, að mér fannst, því að ég hefi ræktað þær sjálf, ásamt nokkrum skólasystkinum mínum.
Það var í vor, að Þorsteinn Víglundsson nefndi það við okkur, hvort við vildum ekki taka þátt í að reka skólagarða. Jú, það var ákveðið, og við urðum 20, krakkarnir. Við áttum að leggja okkur til útsæði sjálf, en sum gátu ekki fengið það heima hjá sér. Þorsteinn seldi þeim, sem það vantaði. Við vorum kölluð út í garð kl. 9 þann 8. júní. Þá byrjuðum við að tína úr steinana, en sumir steinarnir voru svo þungir, að við stelpurnar roguðum þeim ekki. Þá kölluðum við á strákana og báðum þá að taka steinana. Þeir gerðu það undir eins og þeir voru eins og fis í höndunum á þeim, því að strákarnir eru víst yfirleitt alltaf sterkari en stelpur. Svo bárum við á: 4 kg. kalí, 5 kg. fosfórsýra, 7 kg. köfnunarefni á 100 ferm. Svo var byrjað að setja niður í rásir og notuðum við handplóg, og það var nú meira erfiðið. Svo urðum við að bíða eftir septembermánuðinum, og loksins kom hann, og þá var nú byrjað að taka upp.
Ég var fjarska spennt að vita, hvað við fengjum í hlut, og haldið þið, að það hafi borgað sig?
Við fengum tvo poka undan svona 20 kílógrömmum af útsæði.

Fríða Dóra, 11 ára.