„Blik 1960/Við gullbrúðkaup hjónanna á Gjábakka“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
m (Verndaði „Blik 1960/Við gullbrúðkaup hjónanna á Gjábakka“ [edit=sysop:move=sysop]) |
(Enginn munur)
|
Útgáfa síðunnar 25. janúar 2010 kl. 20:56
Við gullbrúðkaup hjónanna
á Gjábakka
Kvæði þetta orti Gísli Engilbertsson, verzlunarstjóri Júlíushaabverzlunar á Tanganum í tilefni gullbrúðkaups hjónanna á Gjábakka, Ingimundar Jónssonar, hreppstjóra, og Margrétar Jónsdóttur, foreldra Þórönnu ljósmóður. Kvæðið var flutt í veizlu, er Eyjamenn héldu hjónum þessum á gullbrúðkaupsdegi þeirra 1908.
- Hvað er svo traust og tryggt sem vinaböndin,
- er tengir saman drottins kærleiksmund?
- Í verki með ef herrans er ei höndin,
- kann hjónagleðin vara skamma stund.
- En ei tvímælis orkað það hér getur
- um Ingimund og tryggðakonu hans,
- því fimmtíu árum fyrir þennan vetur
- úr frjálsum ástum bundu tryggðakrans.
- Hvað er svo traust og tryggt sem vinaböndin,
- Með ást og virðing öldruð hjón nú lítum
- í anda glöð með silfurlitað hár,
- sem aldrei hafa haldið uppi á spýtum,
- úr hugardjúpi vörm þótt rynnu tár.
- Þau dætur, syni og aðra vini eiga,
- sem ellimóðum rétta kærleikshönd,
- svo glaðir heiðursgestir þessir mega
- æ guði þakka ást og tryggðabönd.
- Með ást og virðing öldruð hjón nú lítum
- Við þessum hjónum þökkum ævistörfin,
- sem þrautgóð unnu sjávar til og lands.
- Þau báru skyldur, bráðlát oft var þörfin,
- en bjart hið efra, von í sigurkrans.
- Vér óskum fagurt ævikvöld þau hljóti,
- og ást með rósemd gylli silfrað hár,
- og ávaxtanna í öðru lífi njóti,
- er oft til sáðu gegnum bros og tár.
- Við þessum hjónum þökkum ævistörfin,