„Blik 1939, 6. tbl./Söngur Sveins“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Lína 11: Lína 11:
::::::::Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum <br>
::::::::Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum <br>
::::::::sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða. <br>
::::::::sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða. <br>
::::::::Hug minn töfrar það. — Aðeins það.<br>
::::::::::Hug minn töfrar það. — Aðeins það.<br>




::::::::Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. — <br>
::::::::Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. — <br>
::::::::Í huganum láta sig gullið dreyma. <br>
::::::::Í huganum láta sig gullið dreyma. <br>
::::::::Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir <br>
::::::::Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir <br>
::::::::hamingjan veitir sitt glæsta svar.<br>  
::::::::hamingjan veitir sitt glæsta svar.<br>  
Lína 21: Lína 21:
::::::::Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir. <br>
::::::::Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir. <br>
::::::::Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.<br>  
::::::::Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.<br>  
::::::::Og hvergi nema þar, — nema þar.<br>
::::::::::Og hvergi nema þar, — nema þar.<br>

Útgáfa síðunnar 10. október 2009 kl. 17:43

Úr söngleiknum: „Í brekkunni við fossinn.“
Loftur Guðmundsson, kennari:

Söngur Sveins.
Í blámóðu fjarlægðar blika tindar fjalla
og bjarma slær á jöklanna silfurstalla.
Úr blámóðu fjarlægðar hug minn heilla og
kalla hljómþýðar raddir ... Af stað ... Af stað.
Í blámóðu fjarlægðar býr svo margt í leynum.
Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum
sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða.
Hug minn töfrar það. — Aðeins það.


Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. —
— Í huganum láta sig gullið dreyma.
Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir
hamingjan veitir sitt glæsta svar.
Ég hræðist ekki fjöllin, hindranir og þrautir.
Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir.
Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.
Og hvergi nema þar, — nema þar.