„Blik 1939, 6. tbl./Söngur Sveins“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
|||
Lína 11: | Lína 11: | ||
::::::::Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum <br> | ::::::::Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum <br> | ||
::::::::sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða. <br> | ::::::::sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða. <br> | ||
::::::::Hug minn töfrar það. — Aðeins það.<br> | ::::::::::Hug minn töfrar það. — Aðeins það.<br> | ||
::::::::Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. — <br> | ::::::::Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. — <br> | ||
::::::::Í huganum láta sig gullið dreyma. <br> | ::::::::— Í huganum láta sig gullið dreyma. <br> | ||
::::::::Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir <br> | ::::::::Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir <br> | ||
::::::::hamingjan veitir sitt glæsta svar.<br> | ::::::::hamingjan veitir sitt glæsta svar.<br> | ||
Lína 21: | Lína 21: | ||
::::::::Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir. <br> | ::::::::Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir. <br> | ||
::::::::Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.<br> | ::::::::Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.<br> | ||
::::::::Og hvergi nema þar, — nema þar.<br> | ::::::::::Og hvergi nema þar, — nema þar.<br> |
Útgáfa síðunnar 10. október 2009 kl. 17:43
Úr söngleiknum: „Í brekkunni við fossinn.“
Loftur Guðmundsson, kennari:
- Söngur Sveins.
- Í blámóðu fjarlægðar blika tindar fjalla
- og bjarma slær á jöklanna silfurstalla.
- Úr blámóðu fjarlægðar hug minn heilla og
- kalla hljómþýðar raddir ... Af stað ... Af stað.
- Í blámóðu fjarlægðar býr svo margt í leynum.
- Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum
- sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða.
- Hug minn töfrar það. — Aðeins það.
- Hug minn töfrar það. — Aðeins það.
- Í blámóðu fjarlægðar blika tindar fjalla
- Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. —
- — Í huganum láta sig gullið dreyma.
- Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir
- hamingjan veitir sitt glæsta svar.
- Ég hræðist ekki fjöllin, hindranir og þrautir.
- Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir.
- Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.
- Og hvergi nema þar, — nema þar.
- Og hvergi nema þar, — nema þar.
- Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. —