„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1984/ Ljóð eftir Lýð Ægisson skipstjóra“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: Ljóð eftir Lýð Ægisson skipstjóra Þeir sem ganga hinn gullna veg gleði og blessun hljóta. Ævi hinna er ömurleg sem öllu bölva og blóta. Þú ert blautur en býsna klá...)
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
Ljóð eftir Lýð Ægisson skipstjóra
<br>
::::::<big>Ljóð eftir [[Lýður Ægisson|Lýð Ægisson]] skipstjóra</big>




Þeir sem ganga hinn gullna veg gleði og blessun hljóta. Ævi hinna er ömurleg sem öllu bölva og blóta.
:::::::''  Þeir sem ganga hinn gullna veg<br>
Þú ert blautur en býsna klár berð þig vel í þynku. Þolir allvel frost og fár og fyrirlítur linku.
:::::::''  gleði og blessun hljóta.<br>
En Bakkus gamli brýtur allt og brenglar öllum vonum. Þeim löngum reynist lánið valt sem leika sér að honum.
:::::::''  Ævi hinna er ömurleg<br>
Hafðu frá mér heillaráð hættu stút að naga . Þá líf þitt verður ljóma skráð og ljúf þín ævisaga.
:::::::''  sem öllu bölva og blóta.<br>
19. mars 1983 MINN BESTI VIN
 
Oft ég Ieiði hugann heim til þín
:::::::''  Þú ert blautur en býsna klár<br>
og horfi oní æskusporin mín.
:::::::''  berð þig vel í þynnku.<br>
Ég minnist þess hve mild þú varst og góð.
:::::::''  Þolir allvel frost og fár<br>
Mamma, ég þér helga þetta ljóð.
:::::::''  og fyrirlítur linku.<br>
SJÓMANNADAGSBLAÐ VESTMANNAEYJA
 
Margt var erfitt æskuárin mín ótal margt sem hrelldi litla sál. Þá man ég alltaf mildu orðin þín þá miklu ást sem sérhvert slökkti bál.
:::::::''  En Bakkus gamli brýtur allt<br>
Fyrstu árin man ég furðu vel
:::::::''  og brenglar öllum vonum.<br>
finn þann yl sem fékk ég þá þér frá.
:::::::''  Þeim löngum reynist lánið valt<br>
Ég næturvökur þær ei núna tel
:::::::''  sem leika sér að honum.<br>
en nýt þess enn hve natin varstu þá.
 
Ef allir ættu einhvern að sem þig einhvern sem að stæði slíkan vörð. Og hefðu öðlast heppni á við mig þá himnaríki væri hér á Jörð.
:::::::''  Hafðu frá mér heillaráð -<br>
Þú átt skilið indælt ævikvöld þar sem einlæg ást og gleði hafa völd. Því ætla ég, ó elsku mamma mín í ellinni að fá að gæta þín.
:::::::''  hættu stút að naga -.<br>
:::::::''  Þá líf þitt verður ljóma skráð<br>
:::::::''  og ljúf þín ævisaga.<br>
 
::::::::  19. mars 1983
 
 
::::::::'' MINN BESTI VIN
:::::::''  Oft ég leiði hugann heim til þín<br>
:::::::''  og horfi oní æskusporin mín.<br>
:::::::''  Ég minnist þess hve mild þú varst og góð.<br>
:::::::''  Mamma, ég þér helga þetta ljóð.<br>
 
:::::::''  Margt var erfitt æskuárin mín<br>
:::::::''  ótal margt sem hrelldi litla sál.<br>
:::::::''  Þá man ég alltaf mildu orðin þín<br>
:::::::''  þá miklu ást sem sérhvert slökkti bál.<br>
 
:::::::''  Fyrstu árin man ég furðu vel,<br>
:::::::''  finn þann yl sem fékk ég þá þér frá.<br>
:::::::''  Ég næturvökur þær ei núna tel<br>
:::::::''  en nýt þess enn hve natin varstu þá.<br>
 
:::::::''  Ef allir ættu einhvern að sem þig<br>
:::::::''  einhvern sem að stæði slíkan vörð.<br>
:::::::''  Og hefðu öðlast heppni á við mig<br>
:::::::''  þá himnaríki væri hér á Jörð.<br>
 
:::::::''  Þú átt skilið indælt ævikvöld<br>
:::::::''  þar sem einlæg ást og gleði hafa völd.<br>
:::::::''  Því ætla ég, ó elsku mamma mín<br>
:::::::''  í ellinni að fá að gæta þín.

Útgáfa síðunnar 28. desember 2016 kl. 19:05


Ljóð eftir Lýð Ægisson skipstjóra


Þeir sem ganga hinn gullna veg
gleði og blessun hljóta.
Ævi hinna er ömurleg
sem öllu bölva og blóta.
Þú ert blautur en býsna klár
berð þig vel í þynnku.
Þolir allvel frost og fár
og fyrirlítur linku.
En Bakkus gamli brýtur allt
og brenglar öllum vonum.
Þeim löngum reynist lánið valt
sem leika sér að honum.
Hafðu frá mér heillaráð -
hættu stút að naga -.
Þá líf þitt verður ljóma skráð
og ljúf þín ævisaga.
19. mars 1983


MINN BESTI VIN
Oft ég leiði hugann heim til þín
og horfi oní æskusporin mín.
Ég minnist þess hve mild þú varst og góð.
Mamma, ég þér helga þetta ljóð.
Margt var erfitt æskuárin mín
ótal margt sem hrelldi litla sál.
Þá man ég alltaf mildu orðin þín
þá miklu ást sem sérhvert slökkti bál.
Fyrstu árin man ég furðu vel,
finn þann yl sem fékk ég þá þér frá.
Ég næturvökur þær ei núna tel
en nýt þess enn hve natin varstu þá.
Ef allir ættu einhvern að sem þig
einhvern sem að stæði slíkan vörð.
Og hefðu öðlast heppni á við mig
þá himnaríki væri hér á Jörð.
Þú átt skilið indælt ævikvöld
þar sem einlæg ást og gleði hafa völd.
Því ætla ég, ó elsku mamma mín
í ellinni að fá að gæta þín.