„Blik 1971/Brynjólfur Einarsson, stökur“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
m (Verndaði „Blik 1971/Brynjólfur Einarsson, stökur“ [edit=sysop:move=sysop]) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 22: | Lína 22: | ||
:: | ::Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu: | ||
::::::::::'' Okkur drottinn iðka bauð<br> | ::::::::::'' Okkur drottinn iðka bauð<br> | ||
Núverandi breyting frá og með 19. apríl 2011 kl. 22:18
- Ég hafði lengstum líkamsburði smáa,
- og litlum hefi afrekum að flíka,
- en drottinn gaf mér drjúgan skammt af þráa
- og dálítið af þolinmæði líka.
- Ég hafði lengstum líkamsburði smáa,
- Einatt ég með brotið bak
- burt frá meyjum vendi;
- kvennafar og færaskak
- fer mér líkt úr hendi.
- Einatt ég með brotið bak
- Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu:
- Okkur drottinn iðka bauð
- öll vor störf í friði;
- það er líka lifibrauð
- að lifa á grút og ryði.
- Okkur drottinn iðka bauð
- Eitt sinn var Br.E. lagður inn á sjúkrahús. Hafði þá hjúkrunarkonan orð á því, að hann þyrfti fyrst og fremst að hvílast. Þá kvað hann:
- Enn er heilsan ekki traust.
- Eigi að kippa henni í lag,
- þarftu að hvílast hvíldarlaust,
- hvílast bæði nótt og dag.
- Enn er heilsan ekki traust.
- Nú stundar hann innheimtu:
- Þó ég lengstum vaðið hafi í villu,
- til verka sitthvað lærði ég og kann;
- hefi nú loksins lent á réttri hillu:
- labba um og rukka náungann.
- Þó ég lengstum vaðið hafi í villu,