„Grímur Bessason“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
'''Grímur Bessason''' var prestur að [[Ofanleiti]] frá 1745 til 1748.  
'''Grímur Bessason''' var prestur að [[Ofanleiti]] frá 1745 til 1748. Hann fæddist árið 1719. Grímur var sonur Bessa Árnasonar og Guðrúnar Þórðardóttur. Kona Gríms var Oddný Árnadóttir og áttu þau tvo syni, sem upp komust. Grímur andaðist árið 1785.


Hann fæddist árið 1719. Grímur var sonur Bessa Árnasonar og Guðrúnar Þórðardóttur.
== Nám og störf ==
Hann varð stúdent frá Skálholtsskóla árið 1741 og varð síðar djákn að Skriðuklaustri og í þjónustu Þorsteins Sigurðssonar sýslumanns á Víðivöllum. Grímur vígðist að Ofanleiti árið 1745, en hélt því embætti í aðeins þrjú ár. Hann fékk Ás í Fellum árið 1748 og síðar Hjaltastaði í Útmannasveit, sem hann hélt til æviloka.


Hann varð stúdent frá Skálholtsskóla árið 1741 og varð síðar djákn að Skriðuklaustri og í þjónustu Þorsteins Sigurðssonar sýslumanns á Víðivöllum. Grímur vígðist að Ofanleiti árið 1745, en hélt því embætti í aðeins þrjú ár. Hann fékk Ás í Fellum árið 1748 og síðar Hjaltastaði í Útmannasveit, sem hann hélt til æviloka.
Hann var talinn gáfumaður og kennimaður góður þegar hann vildi við hafa og skáldmæltur vel.  


Hann var talinn gáfumaður og kennimaður góður þegar hann vildi við hafa og skáldmæltur vel. Kona hans var Oddný Árnadóttir og áttu þau tvo syni, sem upp komust. Grímur andaðist árið 1785.


{{Heimildir|
{{Heimildir|

Útgáfa síðunnar 13. júlí 2005 kl. 09:30

Grímur Bessason var prestur að Ofanleiti frá 1745 til 1748. Hann fæddist árið 1719. Grímur var sonur Bessa Árnasonar og Guðrúnar Þórðardóttur. Kona Gríms var Oddný Árnadóttir og áttu þau tvo syni, sem upp komust. Grímur andaðist árið 1785.

Nám og störf

Hann varð stúdent frá Skálholtsskóla árið 1741 og varð síðar djákn að Skriðuklaustri og í þjónustu Þorsteins Sigurðssonar sýslumanns á Víðivöllum. Grímur vígðist að Ofanleiti árið 1745, en hélt því embætti í aðeins þrjú ár. Hann fékk Ás í Fellum árið 1748 og síðar Hjaltastaði í Útmannasveit, sem hann hélt til æviloka.

Hann var talinn gáfumaður og kennimaður góður þegar hann vildi við hafa og skáldmæltur vel.



Heimildir

  • Guðlaugur Gíslason: Eyjar gegnum aldirnar. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982.