„Blik 1976/Hjónin í Klöpp“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 2: Lína 2:




[[Mynd:Blik1976_hjoniniklopp_bls211.jpg|thumb|700px|''Brúðhjónin Kristján Ingimundarson og Sigurbjörg Sigurðardóttir.]]''
[[Mynd:Blik1976_hjoniniklopp_bls211.jpg|thumb|500px|''Brúðhjónin Kristján Ingimundarson og Sigurbjörg Sigurðardóttir.]]''
[[Mynd:Blik1976_hjoniniklopp_bls213.jpg|thumb|700px|''Íbúðarhúsið Klöpp.'']]
[[Mynd:Blik1976_hjoniniklopp_bls213.jpg|thumb|500px|''Íbúðarhúsið Klöpp.'']]




Lína 22: Lína 22:
Og svo dró að því, að elskendur þessir hugsuðu til stofnunar sjálfstæðs heimilis eins og gengur. Það hafði dregizt á langinn sökum hins mikla skorts á íbúðarhúsnæði í kauptúninu eða verstöðinni. Til þessa höfðu þau ekki haft efni á að byggja sér einhverja húsmynd eða tómthúskofa.<br>
Og svo dró að því, að elskendur þessir hugsuðu til stofnunar sjálfstæðs heimilis eins og gengur. Það hafði dregizt á langinn sökum hins mikla skorts á íbúðarhúsnæði í kauptúninu eða verstöðinni. Til þessa höfðu þau ekki haft efni á að byggja sér einhverja húsmynd eða tómthúskofa.<br>
Árið 1892 fengu þau loks inni í einum „hjallinum“ þarna í námunda við Voginn eða höfnina sunnanverða. Hjallurinn stóð sunnan við Strandveginn, götutroðningana fram með ströndinni sunnanverðri, þar sem tómthús þurrabúðarmannanna í verstöðinni stóðu í hnapp eða hvert þeirra í námunda við annað, og svo eilitlu krærnar, fiskhúsin, þar „innanum og samanvið“. Þessi hjallur hafði staðið þarna um það bil 60 ár og oftast verið notaður til íbúðar, þ. e. a. s., íbúðarkytran var undir þakinu, uppi á loftinu, en niðri voru rimlaveggir. Þar var hertur matfiskur og þurrkaður hákarl, og svo geymd handfæri og önnur tæki, sem notuð voru við bjargræðið. Þetta hús var kallað „Helgahjallur“ og bar nafn af manninum sem byggði það árið 1834. Þarna undir súðinni hafði hver fjölskyldan af annarri orðið að hýrast í fátækt sinni og umkomuleysi undanfarna sex áratugi við fæðuöflun í verstöðinni og hin frumstæðustu lífskjör.
Árið 1892 fengu þau loks inni í einum „hjallinum“ þarna í námunda við Voginn eða höfnina sunnanverða. Hjallurinn stóð sunnan við Strandveginn, götutroðningana fram með ströndinni sunnanverðri, þar sem tómthús þurrabúðarmannanna í verstöðinni stóðu í hnapp eða hvert þeirra í námunda við annað, og svo eilitlu krærnar, fiskhúsin, þar „innanum og samanvið“. Þessi hjallur hafði staðið þarna um það bil 60 ár og oftast verið notaður til íbúðar, þ. e. a. s., íbúðarkytran var undir þakinu, uppi á loftinu, en niðri voru rimlaveggir. Þar var hertur matfiskur og þurrkaður hákarl, og svo geymd handfæri og önnur tæki, sem notuð voru við bjargræðið. Þetta hús var kallað „Helgahjallur“ og bar nafn af manninum sem byggði það árið 1834. Þarna undir súðinni hafði hver fjölskyldan af annarri orðið að hýrast í fátækt sinni og umkomuleysi undanfarna sex áratugi við fæðuöflun í verstöðinni og hin frumstæðustu lífskjör.
* * *
 
                                ————————


Og nú verð ég að biðja þig, lesari minn góður, að leyfa mér dálítinn útúrdúr í frásögn minni.<br>
Og nú verð ég að biðja þig, lesari minn góður, að leyfa mér dálítinn útúrdúr í frásögn minni.<br>
Lína 32: Lína 33:
Árið 1836 höfðu hjónin sem sé lokið við að byggja sér íbúðarhúsið, sem þau kölluðu Helgahús. En af því að það var byggt með sama sniði og aðrir „hjallar“, þá hlaut það brátt nafnið [[Helgahjallur]]. Og þannig er það skráð í opinberum heimildum næstu 60 árin eða þar um bil.<br>
Árið 1836 höfðu hjónin sem sé lokið við að byggja sér íbúðarhúsið, sem þau kölluðu Helgahús. En af því að það var byggt með sama sniði og aðrir „hjallar“, þá hlaut það brátt nafnið [[Helgahjallur]]. Og þannig er það skráð í opinberum heimildum næstu 60 árin eða þar um bil.<br>
Þegar ungu hjónin, Helgi og Ragnhildur, höfðu búið í Helgahjalli sex ár, fengu þau byggingu fyrir annarri Búastaðajörðinni. Þá seldu þau „hjallinn“ sinn. Það var árið 1840. Síðan gekk hann kaupum og sölum næstu áratugina.<br>
Þegar ungu hjónin, Helgi og Ragnhildur, höfðu búið í Helgahjalli sex ár, fengu þau byggingu fyrir annarri Búastaðajörðinni. Þá seldu þau „hjallinn“ sinn. Það var árið 1840. Síðan gekk hann kaupum og sölum næstu áratugina.<br>
Ú * a
 
                                ————————


Árið 1892 festi Kristján Ingimundarson á Gjábakka kaup á Helgahjalli. Þar vildi hann stofna til sjálfstæðs heimilis með unnustu sinni.<br>
Árið 1892 festi Kristján Ingimundarson á Gjábakka kaup á Helgahjalli. Þar vildi hann stofna til sjálfstæðs heimilis með unnustu sinni.<br>
Lína 40: Lína 42:
Þessi hugsjón þeirra varð að veruleika árið 1894. Þá byggðu þau sér lítið og snoturt íbúðarhús og kölluðu það [[Klöpp]]. Undir því var kjallari að hálfu leyti í jörðu, hlaðinn úr grjóti og sementi slett milli steinanna, eins og tíðkaðist þá svo víða með okkar þjóð.
Þessi hugsjón þeirra varð að veruleika árið 1894. Þá byggðu þau sér lítið og snoturt íbúðarhús og kölluðu það [[Klöpp]]. Undir því var kjallari að hálfu leyti í jörðu, hlaðinn úr grjóti og sementi slett milli steinanna, eins og tíðkaðist þá svo víða með okkar þjóð.


•Cr * Cr
                                  —————————


Þegar hér er komið sögu þessara hjóna, er Kristján 27 ára að aldri. frú Sigurbjörg 33 ára og Sigurjón sonur þeirra 8 ára gamall.<br>
Þegar hér er komið sögu þessara hjóna, er Kristján 27 ára að aldri. frú Sigurbjörg 33 ára og Sigurjón sonur þeirra 8 ára gamall.<br>

Leiðsagnarval