„Blik 1939, 6. tbl./Söngur Sveins“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
[[Blik 1939|Efnisyfirlit 1939]]
Úr söngleiknum: „Í brekkunni við fossinn.“ <br>
Úr söngleiknum: „Í brekkunni við fossinn.“ <br>
[[Loftur Guðmundsson]], kennari:


::::::::::'''Söngur Sveins.'''


::::::::Í blámóðu fjarlægðar blika tindar fjalla<br>
:::::[[Loftur Guðmundsson]], kennari:
::::::::og bjarma slær á jöklanna silfurstalla.<br>
 
::::::::Úr blámóðu fjarlægðar hug minn heilla og<br>  
:::::::'''Söngur Sveins.'''
::::::::kalla hljómþýðar raddir ... Af stað ... Af stað.<br>
 
::::::::Í blámóðu fjarlægðar býr svo margt í leynum.<br>
:::::Í blámóðu fjarlægðar blika tindar fjalla<br>
::::::::Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum <br>
:::::og bjarma slær á jöklanna silfurstalla.<br>
::::::::sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða. <br>
:::::Úr blámóðu fjarlægðar hug minn heilla og kalla<br>
::::::::::Hug minn töfrar það. — Aðeins það.<br>
:::::hljómþýðar raddir ... Af stað ... Af stað.<br>
:::::Í blámóðu fjarlægðar býr svo margt í leynum.<br>
:::::Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum <br>
:::::sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða. <br>
::::::Hug minn töfrar það. — Aðeins það.<br>




::::::::Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. — <br>
:::::Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. — <br>
::::::::— Í huganum láta sig gullið dreyma. <br>
:::::— Í huganum láta sig gullið dreyma. <br>
::::::::Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir <br>
:::::Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir <br>
::::::::hamingjan veitir sitt glæsta svar.<br>  
:::::hamingjan veitir sitt glæsta svar.<br>  
::::::::Ég hræðist ekki fjöllin, hindranir og þrautir. <br>
:::::Ég hræðist ekki fjöllin, hindranir og þrautir. <br>
::::::::Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir. <br>
:::::Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir. <br>
::::::::Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.<br>  
:::::Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.<br>  
::::::::::Og hvergi nema þar, — nema þar.<br>
::::::Og hvergi nema þar, — nema þar.<br>





Útgáfa síðunnar 24. maí 2010 kl. 15:47

Efnisyfirlit 1939



Úr söngleiknum: „Í brekkunni við fossinn.“


Loftur Guðmundsson, kennari:
Söngur Sveins.
Í blámóðu fjarlægðar blika tindar fjalla
og bjarma slær á jöklanna silfurstalla.
Úr blámóðu fjarlægðar hug minn heilla og kalla
hljómþýðar raddir ... Af stað ... Af stað.
Í blámóðu fjarlægðar býr svo margt í leynum.
Þar bjóða æfintýrin sitt gull þeim einum
sem hræðist ekki veglausar auðnir hrauns og heiða.
Hug minn töfrar það. — Aðeins það.


Hvað stoðar þeim að vona, sem hýma stöðugt heima. —
— Í huganum láta sig gullið dreyma.
Þeim einum sem ei hikar við að halda tæpar leiðir
hamingjan veitir sitt glæsta svar.
Ég hræðist ekki fjöllin, hindranir og þrautir.
Hugdjarfur ég ryð mínar eigin brautir.
Ég veit að gæfan bíður mín handan jökla og heiða.
Og hvergi nema þar, — nema þar.