Blik 1969/Lausavísur

Hlustað á stiórnmálaumræður

Ennþá get ég áheyrn veitt

endalausri dellu.

Oft mig hefur aðeins þreytt

andríkið frá Hellu.

H. St.

Á þorrablóti Austfirðinga
Br. E. til H. St.:

Hér er vísa um stýrimann, sem stóð

í stöðu sinni eftir beztu getu.

H. St.:

Hafsteinn í sig hangikjötið tróð,

heillaður af Báru, Villu og Betu.

(Þær gengu til beina á þorrablótum).

Meðan sjómannaverkfallið stóð yfir á s.l. vetri, sendi einn af hagyrðingum bæjarins Bliki þessa vísu:

Dimmt er í álinn, dökk eru skýin,

dauft er fólkið á götunum hér.

Peningalánin leið eru' og lýgin, -

ljótt er það maður, og bví er nú verr.

M. Þ. J.

Rithöfundur gisti Eyjar og þóttist var við vofur í svefnherberginu. Um þær skrifaði hann í bók með efni úr Eyjum.

Síðar gisti E. S. í sama herberginu. Þegar hann hvarf úr Eyjum, kvað hann:

Hér hafa ýmsir áður gist

og arkað seint á fætur.

Jökull átti hér vota vist

og vofur sá um nætur.

Þeir Br. og Hafst. voru spurðir um viðhorfið til stuttu pilsanna.
Br. E.:

Þótt ég fyrir ærinn aldur

ætti að vera gegnum kaldur,

af ástarþrá ég ennþá smittast

alltaf þegar pilsin styttast.

H. St.:

Þó að hylji fætur föt,

freistingin mig kvelur,

þarna er betra kálfakjöt

en Kaupfé1agið selur.