„Sigurður Guðmundsson (bonn)“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
m (Sigurður Guðmundsson færð á Sigurður Guðmundsson (bonn)) |
(Enginn munur)
|
Útgáfa síðunnar 5. júlí 2007 kl. 14:08
Sigurður Guðmundsson, betur þekktur sem Siggi bonn, var fæddur að Hlíðarhúsi 10. apríl 1858. Foreldrar hans voru Guðmundur Guðmundsson og Sigríður Jónsdóttir. Hann lést 27. júní 1911, þá skráður á sveit í Svaðkoti, aðeins 53 ára gamall.
Viðurnefni hans, bonn, er líklegast dregið af franska lýsingarorðinu bon, sem þýðir góður, eða kvenkynsmyndinni bonne, sem er borin fram bonn. Á hans árum var mikið um franskar skútur og skútukarla hér við land og var mikið mælt á frönsku (golfrönsku) í hverju sjávarplássi í viðskiptum við Frakkana. Má það vel vera að frönsku skútukarlarnir hafi byrjað að kalla hann þessu viðurnefni eins og það er þekkt í dag. Einnig er talið að hann hafi búið í húsinu Bonn og hafi þannig fengið viðurnefni sitt.
Siggi samdi vísur, en oft þótti það ekki mikill skáldskapur á þeim tíma. Ein best þekkta vísa hans, sem var gjarnan sungin undir alkunnu sálmalagi á Þjóðhátíð hér áður fyrr, er Til hákarla:
- Til hákarla í Vestmannaeyjum
- fara þeir norðan gaddi í.
- Hálfkaldir koma þeir að landi,
- upp á Vertshúsið skunda þeir.
- Sína sjóblauta vettlinga
- verða þeir setja upp grútuga.
Heimildir
- Heimaslóð og Siggi bonn, bls. 63-65. Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1973-1974. 23.-24. árg.