Sigfús Maríus Johnsen

Sigfús Maríus Jóhannsson Johnsen fæddist í Vestmannaeyjum þann 28. mars 1886. Foreldrar hans voru Jóhann Jörgen kaupmaður og útvegsbóndi og Anna Sigríður Árnadóttir frá Hofi í Öræfum. Eiginkona Sigfúsar var Jarþrúður Pétursdóttir Johnsen, fædd 3. júní 1890. Hún starfaði mikið og farsællega að ýmsum félagsmálum í Vestmannaeyjakaupstað og gat sér góðan orðstír fyrir þau störf. Jarþrúður lést í Vestmannaeyjum 9. október 1969. Sigfúsi og Jarþrúði varð ekki barna auðið, en fyrir þeirra kynni átti hann einn son, Baldur Johnsen lækni, f. 22. okt. 1910. Móðir Baldurs var Sigurveig Sveinsdóttir frá Sveinsstöðum f. 10. janúar 1887 d. 21. mars 1972.

Sigfús varð stúdent í Reykjavík árið 1907 og lauk lögfræðiprófi frá Kaupmannahafnarháskóla árið 1914.

Sigfús var fulltrúi í dóms- og kirkjumálaráðuneytinu í Reykjavík frá árinu 1917 til 1940. Frá 1929 til 1936 starfaði hann jafnframt sem hæstaréttarritari, en árið 1940 varð hann bæjarfógeti í Vestmannaeyjum og gegndi þeirri stöðu í níu ár.

Þá stundaði Sigfús í þrjú ár fræðirannsóknir í Kaupmannahöfn um ættir Íslendinga í Danmörku. Hann skrifaði að auki nokkrar bækur, svo sem Saga Vestmannaeyja í tveimur bindum (Reykjavík 1946), Herleiddu Stúlkuna (Reykjavík 1960), Uppi var Breki, Svipmyndir úr Eyjum (Reykjavík 1968) og Yfir fold og flæði (Reykjavík 1972).

Sigfús var laus við alla óreglu og vann ómetanlegt starf til þess að draga úr áfengisnautn bæjarbúa í Vestmannaeyjum. Sagt er að gott hafi verið til hans að leita ef loka þurfti áfengisversluninni vegna skrílsláta og ef von var á mikilli áfengisdrykkju um kvöldið. Þar fór hann gegn öðrum ráðamönnum en hann lét einfaldlega samvisku sína ráða. Var sagt að hann hafi verið gæddur siðgæðisstyrk í gríðarlegum mæli.

Þegar Sigfús varð bæjarfógeti og skattheimtumaður íslenska ríkisins höfðu kreppuár ríkt í Eyjum sem annars staðar. Það hafði það meðal annars í för með sér að almenningur hafði átt í erfiðleikum með að standa straum af opinberum gjöldum. Eitt af verkefnum hans var að innheimta þessar skuldir bæjarbúa til ríkisins. Þetta vandasama verk tókst honum vonum framar með sanngirni, tillitssemi og góðvild og voru bæjarbúar honum mjög þakklátir fyrir.

---

Heimildir

• Guðlaugur Gíslason: Eyjar gegnum aldirnar. Frásagnir af mannlífi og atburðum í Vestmannaeyjum frá gamalli tíð og nýrri. Reykjavík, 1982.
• Sigfús M. Johnsen. Saga Vestmannaeyja, I. bindi. Reykjavík, Fjölsýn forlag, 1989.
• Þorsteinn Þ. Víglundsson. Blik, ársrit Gagnfræðaskólans í Vestmannaeyjum. 1969.