„Þorsteinn Jónsson (Nykhól)“: Munur á milli breytinga
m (Verndaði „Þorsteinn Jónsson (Grímsstöðum)“ ([edit=sysop] (ótiltekinn))) |
m (Viglundur færði Þorsteinn Jónsson (Grímsstöðum) á Þorsteinn Jónsson (Nikhól)) |
(Enginn munur)
|
Útgáfa síðunnar 22. nóvember 2017 kl. 21:44
Þorsteinn Jónsson bóndi á Bólstað í A-Landeyjum, síðar verkamaður á Grímsstöðum fæddist 2. október 1872 í Berjanesi í V-Landeyjum og lést 5. nóvember 1954.
Foreldrar hans voru Jón Jónsson bóndi í Berjanesi, f. 18. ágúst 1812, d. 14. mars 1897, og kona hans Ingigerður Jónsdóttir húsfreyja, f. 15. september 1827, d. 31. desember 1910.
Þorsteinn var með vinnukonunni móður sinni í Hólmahjáleigu í A-Landeyjum 1880.
Þau Guðbjörg giftu sig 1894, bjuggu í Vallarhjáleigu í Hvolhreppi til 1899, voru þá eitt ár á Stokkseyri, en síðan í vinnumennsku í Rangárþingi, bjuggu í Selshjáleigu 1910-1913, í Voðmúlstaða-Suðurhjáleigu (Bólstað) 1913-1923.
Þau fluttust til Eyja 1923. Þorsteinn var verkamaður. Þau bjuggu fyrst í Nikhól, en síðan á Grímsstöðum.
Guðbjörg lést 1947 og Þorsteinn 1954.
Kona Þorsteins, (6. nóvember 1894), var Guðbjörg Jónsdóttir húsfreyja frá Nesi í Aðaldal í S-Þing., f. 2. júlí 1863, d. 17. október 1947.
Börn þeirra voru:
1. Þorsteinn Þorsteinsson útgerðarmaður, verkamaður í Lambhaga, f. 16. júní 1893, d. 14. september 1937.
2. Soffía Kristín Þorsteinsdóttir húsfreyja í Odda, f. 31. júlí 1895, d. 21. maí 1978.
3. Guðjón Þorsteinsson útgerðarmaður, verkamaður, f. 20. ágúst 1896, d. 20. júní 1935.
4. Guðrún Þorsteinsdóttir húsfreyja í Lambhaga, f. 14. ágúst 1899, d. 4. september 1982.
5. Haraldur Þorsteinsson verkamaður á Grímsstöðum, f. 5. janúar 1902, d. 11. desember 1974.
6. Gissur Þorsteinsson kaupmaður, sölumaður, bóndi, f. 8. apríl 1903, d. 26. febrúar 1975.
Heimildir
- Samantekt: Víglundur Þór Þorsteinsson.
- Íslendingabók.is.
- Landeyingabók – Austur-Landeyjar. Valgeir Sigurðsson og fleiri. Ritstjóri: Ragnar Böðvarsson. Austur-Landeyjahreppur, Gunnarshólma 1999.
- Manntöl.
- Prestþjónustubækur.
Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.