„Markús Erlendsson (Kirkjubæ)“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 4: | Lína 4: | ||
Markús var á 1. ári með foreldrum sínum á Kirkjubæ 1855, niðursetningur á Kirkjubæ hjá [[Magnús Oddsson|Magnús Oddssyni]], þá ekkli, 1860, niðursetningur í [[Litlibær|Litlabæ]] 1870 hjá [[Valgerður Jónsdóttir (Norðurgarði)|Valgerði Jónsdóttur]] og [[Einar Jónsson (Dölum)|Einari Jónssyni]]. Hann var vinnumaður í [[Presthús]]um 1880 og vinnumaður í [[Godthaab]] 1890.<br> | Markús var á 1. ári með foreldrum sínum á Kirkjubæ 1855, niðursetningur á Kirkjubæ hjá [[Magnús Oddsson|Magnús Oddssyni]], þá ekkli, 1860, niðursetningur í [[Litlibær|Litlabæ]] 1870 hjá [[Valgerður Jónsdóttir (Norðurgarði)|Valgerði Jónsdóttur]] og [[Einar Jónsson (Dölum)|Einari Jónssyni]]. Hann var vinnumaður í [[Presthús]]um 1880 og vinnumaður í [[Godthaab]] 1890.<br> | ||
Markús fór til Vesturheims 1891 frá Godthaab. | Markús fór til Vesturheims 1891 frá Godthaab. Hann bjó ókvæntur í Spanish Fork. | ||
{{Heimildir| | {{Heimildir| | ||
*Samantekt: [[Víglundur Þór Þorsteinsson]]. | *Samantekt: [[Víglundur Þór Þorsteinsson]]. | ||
Útgáfa síðunnar 10. janúar 2016 kl. 14:42
Markús Erlendsson vinnumaður fæddist 17. mars 1855 og lést í Vesturheimi.
Foreldrar hans voru Erlendur Ingjaldsson bóndi á Kirkjubæ, f. 28. febrúar 1828, drukknaði 12. janúar 1887 og kona hans Ingigerður Þorsteinsdóttir húsfreyja, f. 1830, d. 26. apríl 1897.
Markús var á 1. ári með foreldrum sínum á Kirkjubæ 1855, niðursetningur á Kirkjubæ hjá Magnús Oddssyni, þá ekkli, 1860, niðursetningur í Litlabæ 1870 hjá Valgerði Jónsdóttur og Einari Jónssyni. Hann var vinnumaður í Presthúsum 1880 og vinnumaður í Godthaab 1890.
Markús fór til Vesturheims 1891 frá Godthaab. Hann bjó ókvæntur í Spanish Fork.
Heimildir
- Samantekt: Víglundur Þór Þorsteinsson.
- Íslendingabók.is.
- Manntöl.
- Prestþjónustubækur.
- Vesturfaraskrá 1870-1914. Júníus H. Kristinsson. Sagnfræðistofnun Háskóla Íslands 1983.
Þessi grein tilheyrir Æviskrám Eyjafólks eftir Víglund Þór Þorsteinsson.