„Blik 1946. Ársrit/Svarti engillinn“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
(Ný síða: '''Svarti engillinn'''<br> (Smásaga) Ölvaður maður, ofurölvi, ráfar um nótt austur að Kornhól vissra erinda. — Hann staulast austur traðirnar með stuðningi hleðslunnar. ...) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (4 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
[[Blik 1946|Efnisyfirlit 1946]] | |||
Ölvaður maður, ofurölvi, ráfar um nótt austur að Kornhól vissra erinda. — Hann staulast austur traðirnar með stuðningi hleðslunnar. Þegar hana þrýtur, hrópar hann: „Meira grjót, lengri garð, lengri hleðslu!“ — Hann fálmar út í myrkrið með lausu hendinni. Brátt birtist honum svartur engill, sem réttir honum svörtu hendina sína og leiðir hann til húsa. Þar sökkvir hann honum að fullu í eiturpyttinn. Næsta dag leggur svarti engillinn inn í banka marga blóðpeninga. Það eru „mjólkuraurarnir“ hans. | |||
::[[Þorsteinn Þ. Víglundsson|Þ. Þ. V.]] | |||
:::::::::: <big><big><big>'''Svarti engillinn'''</big></big></big> | |||
:::::::::::(Smásaga) | |||
<br> | |||
<br> | |||
<big>Ölvaður maður, ofurölvi, ráfar um nótt austur að Kornhól vissra erinda. — Hann staulast austur traðirnar með stuðningi hleðslunnar. Þegar hana þrýtur, hrópar hann: „Meira grjót, lengri garð, lengri hleðslu!“ — Hann fálmar út í myrkrið með lausu hendinni. Brátt birtist honum svartur engill, sem réttir honum svörtu hendina sína og leiðir hann til húsa. Þar sökkvir hann honum að fullu í eiturpyttinn. Næsta dag leggur svarti engillinn inn í banka marga blóðpeninga. Það eru „mjólkuraurarnir“ hans. | |||
:::::::::::::::[[Þorsteinn Þ. Víglundsson|''Þ.Þ.V.'']] | |||
{{Blik}} | |||
Núverandi breyting frá og með 27. maí 2010 kl. 22:13
- Svarti engillinn
- (Smásaga)
- Svarti engillinn
Ölvaður maður, ofurölvi, ráfar um nótt austur að Kornhól vissra erinda. — Hann staulast austur traðirnar með stuðningi hleðslunnar. Þegar hana þrýtur, hrópar hann: „Meira grjót, lengri garð, lengri hleðslu!“ — Hann fálmar út í myrkrið með lausu hendinni. Brátt birtist honum svartur engill, sem réttir honum svörtu hendina sína og leiðir hann til húsa. Þar sökkvir hann honum að fullu í eiturpyttinn. Næsta dag leggur svarti engillinn inn í banka marga blóðpeninga. Það eru „mjólkuraurarnir“ hans.