„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1994/Gakktu til skips“: Munur á milli breytinga

Það eflir mann til bæna að hugleiða það hve miklu máli samferðarmennirnir í raun skipta mann. Skipshöfnin er dæmi um hóp manna sem undir öllum kringumstæðum verða að standa saman og vera samhuga í hverju verki. Á sjó getur enginn sagt „ég bara vinn hérna!“ Vegna þess að þú ert þarna líka og skipsfélaginn sömuleiðis og þú veist ekki hvenær að því kemur að líf þitt eða einhvers hinna kann að velta á þeirri samstöðu og kærleika sem með ykkur ríkir. Því hvet ég þig, ágæti sjómaður, að þú gerir það að venju þinni að biðja fyrir skipsfélögum þínum, hafi það ekki þegar verið vani þinn. Og þá kann svo að fara, ef margir eiga bænamálið í hjarta sínu, að sjóferðarbænin verði endurvakin á meðal áhafnarinnar allrar. Og um leið sú blessunarríka samstaða sem af sambæninni sprettur og dafnar. Trúi ég að fátt, ef nokkuð, yrði heilladrýgra einni áhöfn.<br>'''Bjarni Karlsson'''

::::::::::::